“แพรก็หวังว่าให้มันเป็นแบบนั้นค่ะ” “ตกลงว่าไง ไปเที่ยวกันไหม” “ไปเที่ยวไหนคะ” เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา เดรกคว้ามือเธอไปกุมเอาไว้ “ตามมาก็แล้วกัน” เขายิ้มเจ้าเล่ห์ เธอมองอย่างสงสัย แต่ก็ถูกเขาดึงให้เดินตามไปเรียบร้อยแล้ว แพรดาวมองลำธารตรงหน้าอย่างตื่นตาตื่นใจ ไม่คิดว่าเดรกจะชวนเธอมาปั่นจักรยานเล่น ความรู้สึกเครียดๆ เหมือนจะบรรเทาเบาบางลงไปบ้าง “น้ำใสจังค่ะ แพรอยากเล่นน้ำ” “ก็เล่นสิ ไม่มีใครมากวนหรอก” “แต่แพรไม่ได้พาชุดมาเปลี่ยน ไม่รู้ว่าพี่เดรกจะพามาที่นี่” แพรดาวยอมรับว่ามาอยู่ที่นี่ก็เอาแต่อยู่บ้านกับคุณยายและคนอื่นๆ ยังไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวไหนเลยจริงๆ เบื่อๆ เหงาๆ ก็เล่นกับเจ้าบิวตี้ เจ้าลีโอตัวแสบก็ตามมาด้วยเรียกว่าตัวติดกัน ตอนแรกๆ ก็หมั่นไส้เจ้าลีโอมันอยู่หรอก แต่หลังๆ มันก็ทำตัวดีขึ้น แถมยังออดอ้อนเธอด้วย เธอเลยใจอ่อนยอมยกเจ้าบิวตี้ให้มันแบบตกกระไดพลอยโจน “ก็ไม่ต้องเปลี่ยน เล่นเ