“เธอมาเป็นพนักงานรีสอร์ทของพี่ธัญญ์เหรอคะ” บัวบุษบาถามอีก แล้วแสร้งเดินไปดูนั่นดูนี่เหมือนว่าสนใจมากกว่า แต่ในใจจดจ่อรอฟังคำตอบ
“เห็นพี่ธัญญ์บอกว่าเป็นพนักงานทำความสะอาดน่ะ พี่ก็ยังงงๆ คุณวิไม่น่าจะมาทำงานในตำแหน่งนั้น”
“จริงเหรอคะ!” บัวบุษบาถามเสียงสูง ก่อนจะหัวเราะร่วน
“ใช่ แล้วบัวมีอะไรกับเค้าล่ะ”
“เปล่าค่ะ บัวกลับก่อนนะคะ แค่แวะมาหาพี่นิเท่านั้น บายค่ะ”
บัวบุษบายิ้มมาดร้ายเมื่อได้คำตอบที่ต้องการแล้ว ก่อนจะเดินไปถามทางพนักงานว่าแผนกแม่บ้านไปทางไหน สุนิสามองอย่างงงๆ ก่อนจะกลับไปทำงานของเธอต่อ
“ไม่นึกว่าหล่อนจะต่ำต้อยเพียงนี้ แต่ก็ดี ฉันจะตบแกให้คว่ำเลย นังวิธาดา โทษฐานที่แกทำกับฉันเมื่อเช้า”
“นี่หล่อน ฉันหมั่นไส้ยัยวิเสียจริง มันเดินเชิดเหมือนนางพญาอย่างนั่นแหละ” พิมพ์พา ลาวัลย์และจิตราแอบซุบซิบกันอีกด้าน
“แต่คุณธัญญ์สั่งห้ามว่าไม่ให้ยุ่งกับมันอีกนี่นา” จิตราพูดอย่างเซ็งๆ เธอรู
