วิธาดาเอ่ยปากขอตรงๆ เพราะเธอมาอยู่ที่นี่หลายวัน พอที่จะสนิทกับแม่บ้านทั้งสองของธัญญ์
“อะไรเหรอคะ” ลีลาเลิกคิ้วด้วยความสงสัย
“ขอสมุดเล็มเล็กๆ สักเล่มกับปากกาสักด้ามได้ไหม”
“เอาไปทำอะไรคะ”
“เอาไปเขียนอะไรเล่นน่ะ มันเบื่อๆ เซ็ง” เธอไม่เคยคิดว่าจะต้องมานั่งระบายอะไรลงในสมุดแบบนี้ แต่เพราะเธอไม่มีที่ที่จะระบายต่างหาก
“ขอบใจนะ” วิธาดาขอบใจ เมื่อลีลานำของที่เธอต้องการมาให้
“ฉันขอยืมโทรศัพท์อีกอย่างได้ไหม”
“ได้ค่ะ”
“ฉันจะให้เพื่อนโทรมาหาน่ะ ขอยืมใช้ก่อน ถ้าสิ้นเดือนแล้วจะเอาเงินค่าโทรมาจ่ายคืนให้”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ลีก็ไม่ค่อยได้ใช้ เอาไปเลยค่ะ”
ลีลายื่นโทรศัพท์มือถือให้วิธาดาทันที
“ขอบใจนะ” วิธาดากล่าวขอบใจ ก่อนเดินเข้าห้องนอนไปอีกครั้ง เธอกดโทร. ออกไปหาชลันธร ปลายสายกดรับอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เสียงคุ้นเคยส่งมาด้วยความประหลาดใจ
“เชอร์รี่ฉันเอง”
“แกเองเหรอ แล้วนี่เบอร์ใหม่หรือไง”
“ไ
