“ก็เพราะนังนี่มันดีกว่าฉันทุกอย่าง ฉันโดนเปรียบเทียบมาตลอด ทั้งเรื่องเรียน เรื่องฐานะ หน้าตาทางสังคม” คนเราเมื่ออิจฉาริษยาแล้ว ก็มักมีความคิดที่ป่วยการจะเยียวยา คนพวกนี้เรียกง่ายๆ ว่าป่วยทางจิต กวีและทุกคนไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีคนที่คิดแบบนี้อยู่บนโลกใบนี้ด้วย “โอ๊ย! นังนี่” เพราะกัญญามาศมัวแต่คุยกับกวีทำให้เผลอลดปืนลง พิมพ์มาดาเห็นจังหวะจึงดิ้นหนี เลยเกิดการต่อสู้ยื้อยุดกันขึ้นมา ก่อนที่เสียงปืนจะดังขึ้น ปัง!!! “พิมพ์!!!” กวีร้องเรียกอดีตภรรยาอย่างตกใจ และในขณะที่ทุกคนกำลังช็อก ทุกคนในที่นั้นโดยรวบเอาไว้เพราะจนมุม “เฮ้ย! ปล่อยกู ปล่อยสิวะ” พวกมันตะคอกอย่างหยาบคาย “พวกแกโดนจับแล้ว อย่าคิดต่อสู้กับเจ้าหน้าที่อีกเลย มันไม่มีประโยชน์หรอก” “พี่กฤษฏ์” พวงชมพูเรียกอุกฤษฏ์ด้วยน้ำเสียงดีใจ เขารีบเข้ามาแก้มัดให้เธออย่างรวดเร็ว หญิงสาวถลาเข้ากอดเขาแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น “ไม่เป็นอะไรแล้วนะ พี