เสียงเพลงดังกระหึ่มกลบทุกอย่างรอบตัว แต่ไม่กลบความรู้สึกบางอย่างในใจผมได้
ตั้งแต่ที่ผมเห็นเธอเดินออกมาจากโต๊ะพวกไอไม้…ผมก็รู้สึกแปลก ๆ แล้ว
แบมแบมเดินเหมือนคนไม่มีแรง สีหน้าแดงจัดเหมือนคนเมา แต่ผมรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คนที่ดื่มสุราได้ง่าย ๆ แถมเธอก็เคยบอก…ว่าไม่ดื่มกับลูกค้าเด็ดขาด
แต่คืนนี้…
สีหน้าเธอมันไม่ใช่แค่เมา มันเหมือน ฝืนทนอะไรบางอย่างอยู่
และตอนที่เธอเดินผ่านหน้าผมไป หัวใจผมก็เต้นแรงผิดปกติ…เหมือนรู้ล่วงหน้าว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้น
“แบมแบม”
ผมเรียกชื่อเธอออกไปโดยไม่ทันคิด
เธอหยุดเดิน หันกลับมามองผม ดวงตาคู่นั้นสั่นไหวเหมือนคนที่กำลังจะร้องไห้แต่ฝืนไว้เต็มที่
“หน้าเธอ…ทำไมแดงขนาดนี้ เป็นอะไรหรือเปล่า?”
ผมถามทันทีเมื่อเห็นสีหน้าเธอใกล้ ๆ
เธอเม้มปากแน่น เหงื่อซึมตามหน้าผาก ทั้งที่ร้านเย็นจะตาย “ฉัน…ไม่รู้สิ…มันรู้สึกแปลก ๆ เหมือนจะเป็นลม”
ผมขมวดคิ้วทันที ใจเริ่มร้อนขึ้นมาอย่า
