“วันนี้สวีตหวานกับแฟนทั้งวัน...แต่กลับเรียกเราไปหาที่บ้านเนี่ยนะ คนร้ายกาจ! ไม่คิดจะเกรงใจแฟนตัวเองเลยรึไง!” แต่ในเมื่อเป็นคำสั่ง เธอจะขัดใจเขาได้ยังไง เธอโง่เองที่ไปทำข้อตกลงกับคนร้ายกาจ เธอโง่เองที่ยอมเป็นเหยื่อของคนไร้หัวใจ เกือบทุ่มตรง ตอนที่เธอไปถึงบ้านพักบนเนินเขา ซึ่งเปิดไฟสีส้มสว่างแค่ส่วนของห้องนอนเขาเท่านั้น เธอคิดว่าเขารอเธออยู่ที่ห้องนอนแล้ว จึงขึ้นบ้านไปหาเขา โดยไม่เอะใจอะไรเลย แต่พอเปิดประตูเข้าไป กลับพบว่าคนที่รอเธออยู่ ไม่ใช่ภูเมฆ แต่เป็นนายกีรติ เพื่อนสารเลวของเขาต่างหาก “มาแล้วเหรอ เข้ามาสิ” “คุณ!...นายหัวล่ะคะ?” เธอตกใจ ถอยหลังกรูด ลางสังหรณ์บอกว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ “คุณภูคะ!” “เขาก็อยู่กับแฟนเขาสิ ส่วนเธอ...” สายตาของกีรติอันตราย ขยับเท้าเข้าหาเธออย่างย่ามใจ “มาสนุกกับฉันดีกว่า!” “คุณนี่มันทุเรศจริง ๆ !!” เธอด่าเขาแล้วหันหลังจะกลับ แต่โดนเขารวบตัวไว้ได้ แล้วฉ