ตลอดเวลาที่ผ่านมา คณินไปมาหาสู่นภัสสรตลอด ถึงจะโดนเธอไล่หรือแกล้งใช้งานหนักบ้าง เขาก็สม่ำเสมอกับเธอไม่เคยเปลี่ยนแปลง กำแพงที่ตั้งกั้นระหว่างเขากับเธอค่อยๆ พังละทีละนิด
คณินหวังว่าความรัก ความจริงใจ จะทำให้เธอใจอ่อนให้เขาบ้าง
ร้านดอกไม้ขวัญรัตน์
ชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหวานหยาดเยิ้มผลักประตูไม้เข้ามา ขอบประตูกระทบกับกระดิ่งใบเล็กที่แขวนอยู่ เสียงดังกังวานไปทั่วร้าน นภัสสรคิดว่าคงเป็นลูกค้ามาซื้อดอกไม้
แต่ไม่ใช่...
“อ้าว! พี่ตะวัน” เสียงหวานของนภัสสรดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มจางๆ เธอวางกรรไกรตัดก้านกุหลาบลงบนโต๊ะหันมาแซวเขาพอให้ยิ้มได้
“พี่แต่งตัวซะหล่อเลย มีอะไรพิเศษหรือเปล่าคะ”
ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตพับแขนกับกางเกงผ้าสีเข้มยิ้มตาหยีเมื่อได้รับคำชม
“พี่มีเรื่องอยากคุยด้วยหน่อย”
“โอเคค่ะ พี่ตะวันนั่งรอที่โต๊ะรับแขกก่อนนะ ภัสสรไปเอากาแฟมาให้”
ร่างบางเดินเข้าไปด้านใน ตัดซองกาแฟ และชงใส่น้ำร้อน
