ภายในห้องจัดเลี้ยง
บรรดาเด็กอนุบาลเดินจูงมือพ่อแม่ด้วยความตื่นเต้น กลิ่นหอมของอาหารจากภัตตาคารลอยคลุ้ง เคล้ากับเสียงหัวเราะและรอยยิ้มเต็มพื้นที่
แต่ท่ามกลางความวุ่นวายที่แสนอบอุ่นนั้น สายตาของนภัสสรกลับจับจ้องไปยังร่างของหญิงสูงวัยบนรถวีลแชร์
คุณหญิงพรวิมลนั่งยิ้มแก้มปริมองเด็กๆ ที่กำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน
คุณครูกับผู้ปกครองบางส่วนก็เดินมาทักทายพร้อมกับกล่าวคำขอบคุณที่จัดงานนี้ขึ้นมา
นภัสสรเดินจูงมือน้องขวัญกับน้องขิมไปหาท่านพร้อมกับคณิน
เมื่อเดินมาถึงเบื้องหน้า นภัสสรก็ก้มลงกราบแทบเท้า น้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความปลื้มใจ
“หนูดีใจนะคะที่คุณหญิงสุขภาพร่างกายแข็งแรง ขอโทษนะคะที่ไม่ได้ตามไปดูแลคุณหญิงที่ต่างประเทศ”
คุณหญิงพรวิมลส่งยิ้มกว้างพลางเอื้อมมือเช็ดน้ำตาให้ลูกสะใภ้คนสวย
“ดีใจแล้วทำไมถึงน้ำตาไหลล่ะภัสสร ต้องยิ้มสิ ยิ้มสวย ๆ แบบที่เคยยิ้มให้ฉันเสมอมา”
คณินยืนอยู่ข้าง ๆ พูดอย่า
