หลังจากที่ปรับความเข้าใจกันได้ความรักของทั้งคู่ก็กลับมาหวานชื่นเช่นเดิม วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ทั้งสองจะอยู่เที่ยวด้วยกันก่อนที่จะกลับไปทำงานต่อ ภาคภูมิชวนพราวฟ้ามานั่งชมพระอาทิตย์ตกดินที่ซุ้มริมชายหาดหน้าโรงแรมซึ่งทางโรงแรมจัดเตรียมไว้ให้แขกที่มาพักเพื่อความโรแมนติกของคู่รัก พราวฟ้านอนซุกกายอยู่ในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของภาคภูมิบนเบาะนุ่มๆ เบื้องหน้าคือทะเลอันกว้างไกลสุดลูกหูลูกตาและพระอาทิตย์สีส้มดวงโตที่กำลังคล้อยต่ำเหมือนกับว่ากำลังจะจมหายลงไปในผืนน้ำ เสียงคลื่นเปรียบดั่งเสียงดนตรีอันแสนหวานที่ช่วยขับกล่อมทั้งคู่ให้เพลิดเพลินไปกับเสียงเพลงจากธรรมชาติ
“พราวมีความสุขจัง” พราวฟ้าบอกออกมาตามที่เธอรู้สึก
“ผมก็เหมือนกัน พราวคือความสุขคือกำลังใจคือชีวิตของผมรู้ไหม” พราวฟ้ายิ้มเขินกับถ้อยคำแสนหวานที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินจากผู้ชายมาดขรึมแบบภาคภูมิ
“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่รักพราวและทำทุกอย่างเพื่อพร
