#โรงพยาบาล
ในที่สุดฉันก็โดนพี่ติณลากตัวมาถึงโรงพยาบาลจนได้ และตอนนี้ฉันก็กำลังร้องไห้โวยวายอยู่ในห้องตรวจ โดยมีหมอกับพยาบาลพากันยืนมองอย่างสนใจว่าฉันร้องไห้ทำไม
“หนูบอกว่าไม่ตรวจๆๆๆ อึก~” ฉันตะเบ็งเสียงบอกพี่ติณกับหมอที่จะตรวจท่าเดียวเลย
“จะร้องไห้ทำซากอะไร” พี่ติณบอกจากนั้นก็หันไปพูดกับหมอ “ตรวจเลยครับคุณหมอ”
“ไม่ หนูไม่ตรวจอย่ามายุ่งนะ อึก~”
“อาการเป็นแบบไหนครับเล่าให้หมอฟังหน่อย” หมอถามฉัน
“อึก~ ไม่มีอาการอะไรทั้งนั้นหนูปกติดี”
“เธอเหม็นอาหาร ช่วงนี้เหมือนพะอืดพะอมจะอ้วกบ่อยครับ” พี่ติณเป็นคนบอกอาการของฉันให้หมอรู้
“มะ ไม่ใช่นะคะ อึก~”
“หยุดร้องไห้เป็นเด็กแล้วยอมให้หมอตรวจ” พี่ติณพูดแล้วใช้สายตาข่มขู่ฉัน
“ก็บอกว่าไม่อยากตรวจไง อึก~ จะมายุ่งทำไม”
“เธอเป็นเมียฉันทำไมจะยุ่งไม่ได้” คำพูดของพี่ติณทำให้หมอและพยาบาลต่างพากันเลิ่กลั่กไปตามๆ กัน
“ไม่ใช่เมีย อย่ามาพูดบ้าๆ”
“เอา
