“ปกติก็เห็นฉลาดนะ แต่ทำไมวันนี้ถึงได้โง่นัก คนที่ช่วยคุณได้ก็ยืนหัวโด่อยู่นี่ไง แค่คุณเอ่ยปากคำเดียว ผมก็โอนให้คุณได้เลยหนึ่งล้าน หรือจะเอามากกว่าหนึ่งล้านผมก็ให้ได้เหมือนกัน ขอแค่คุณตั้งใจทำงานชดใช้หนี้ให้ผมก็พอ”
“ทำงาน...ใช้หนี้...เหรอคะ”
“ใช่ งานที่คุณกับผมก็รู้ดีว่าคืองานอะไรไง”
หัวใจของหญิงสาวกระตุกแรงเมื่อได้เห็นแววตาที่จริงจังนั้น แล้วคำพูดของเขาในวันวานก็ย้อนกลับเข้ามาในความทรงจำอีกครั้ง
“ผมสบายดีครับดรีม ผมแค่เบื่อไม่อยากนอนกับใคร แต่รับรองว่าความเป็นชายของผมยังแข็งแรงดีอยู่แน่นอน ถ้าไม่เชื่อคุณจะลองมานอนกับผมดูสักคืนมั้ยล่ะ ผมให้สองล้านเลยถ้าคุณกล้าพอ”
แค่นอนกับเขาคืนเดียว เธอก็จะได้เงินสองล้านอย่างนั้นใช่รึเปล่า นี่ใช่มั้ยสิ่งที่เขาต้องการจะสื่อ?
อาทิตย์มองแววตาสับสนของคนตรงหน้าอย่างสงสัย หรือเธอคิดจะลาออกเพราะไม่อยากทำงานกับเขาอีก เลยไม่กล้าหยิบยืมเพราะกลัวจะใช้คืนไม่หมด
