ประตูอัลลอยด์สีขาวบานใหญ่ค่อยๆ เลื่อนเปิด รถยนต์สีดำมันปลาบค่อยๆ เคลื่อนมาหยุดอยู่ตรงหน้าอารอน ก่อนกระจกด้านข้างคนขับจะค่อยๆ ลดระดับลง
ทันทีที่เห็นหน้าคนที่อยู่ด้านใน อารอนถึงกับขบกรามแน่น แววตาวาวโรจน์ ความรู้สึกที่อยากจะกระแทกกำปั้นหนักๆ ใส่อีกฝ่ายกลับมาอีกครั้ง ลมหายใจของเขาหอบถี่อย่างพยายามข่มกลั้นอารมณ์ที่กำลังจะปะทุในไม่ช้าและสุดท้ายเขาก็ไม่สามารถควบคุมอารมณ์กรุ่นโกรธเอาไว้ได้ มือหนากระชากคอเสื้ออีกฝ่ายถึงในรถ
ปีเตอร์ทีเห็นท่าทางเจ้านายหนุ่มเดือดปุด เขาถึงกับกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคออย่างยากลำบาก แล้วจึงรวบรวมความกล้าขยับเอ่ยสิ่งที่ต้องการจะบอกให้อีกฝ่ายได้รับทราบ
“คุณอารอน ฟังสิ่งที่ผมจะบอกก่อนนะครับ หลังจากนั้นคุณจะจัดการอย่างไรกับผมก็ได้”
ปีเตอร์บอกอย่างยอมรับชะตากรรม
อารอนพาปีเตอร์มานั่งที่ศาลานั่งเล่นที่ตั้งอยู่บริเวณสนามหญ้าหน้าคฤหาสน์ กรามหนาถูกขบกันแน่นจนเป็นสันนูนอีกครั้ง
