แต่อารอนใจร้อนเกินไปหน่อย ดันกินของหวานก่อนของคาวเสียอย่างนั้น
แต่ก็ไม่ได้ผิดอะไร ในเมื่อเขาแทบจะอดใจไม่ไหวตั้งแต่อยู่ในซุปเปอร์มาเก็ตแล้ว
อารอนเลือกที่จะนั่งฝั่งเดียวกับคนตัวเล็กกว่า ถึงแม้ว่าโต๊ะอาหารจะมีพื้นที่ค่อนข้างมาก แต่เขาอยากจะอยู่ใกล้ๆ เธอตลอดเวลา กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ลอยมาจากตัวของเธอ ทำให้เขารู้สึกดีอย่างน่าประหลาดพร้อมๆ กับที่เลือดในกายเดือดพล่านเพราะความปรารถนาที่แทบจะสะกดกลั้นเอาไว้ไม่ไหว ทั้งๆ ที่เขาเพิ่งจะกลืนกินเธอเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้ แต่จำต้องหักห้ามใจ เพราะไม่อย่างนั้นมื้อค่ำคงจะเย็นชืดแน่
“ทำไมไม่นั่งฝั่งโน้นล่ะคะ” เสียงหวานถามอุบอิบ สายตาร้อนแรงที่จ้องมองมาทำให้เธอเกิดอาการประหม่า ไหนจะลมหายใจร้อนๆ ที่จงใจเป่ารดที่แก้มใสของเธอจนทำให้มันค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อนั่นก็ด้วย
“ผมอยากจะนั่งใกล้ๆ คุณ ไม่ได้เหรอ”
เขาจงใจใช้เสียงทุ้มนุ่มถามเธออย่างยั่วเย้า จมูก
