“หลายปีแล้วครับ แม่เขาส่งมาทำงานบ้านและรับใช้ทั่วไป” นรราชกลับมาอารมณ์ดีอีกครั้งเมื่อประทับจุมพิตกับไหล่บอบบางของนิรินหลังจากปลดกระดุมและรั้งแขนเสื้อร่นลงไปอยู่ที่ข้อศอก
“ลุงราชคะ อย่าค่ะ” เธอดันใบหน้าเขาออกห่าง
“อยากอาบน้ำก่อนใช่ไหม” เขาเอ่ยถามแล้วจัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากกาย เธอหน้าแดงจิกมือกับกระโปรงแน่น จะหนีก็ไม่ทัน เพราะเขาตรึงเธอเอาไว้ด้วยดวงตาร้อนแรง
“ค่อยอาบน้ำหลังจากนี้ดีกว่านะ รู้หรือเปล่าว่าฉันหิวเนย” เขาดันเธอให้นอนไปกับเตียงกว้างในขณะที่นิรินยังนั่งอยู่ตรงขอบเตียง อุ้งมือใหญ่ของเขาจับมือเธอมาสัมผัสกอบกุมเป้ากางเกงที่กำลังตื่นตัว บ่งบอกว่ามันกำลังหิวโหยอยากซุกเข้าไปดื่มกินแอ่งน้ำหวานหอมกรุ่นกลางกายเหลือเกินแล้ว
เขาใช้เข่ากดลงข้างตัวดึงกระโปรงผ้าเนื้อดีของเธอออกไปจากสะโพก พร้อมด้วยริมฝีปากหนาที่กดแนบไปกับริมฝีปากน้อยที่กำลังสั่นระริก
ก๊อก... ก๊อก... ก๊อก...
คราวนี้นรร
