บทที่1 เจ้าสาวตัวแทน
1701 คำ
“มัมขอให้ลูกทั้งสองมีความสุขกันมากๆ ลีโอ หนูแพนดี้”
มาดามคาร่ายิ้มแย้มเอ่ยอวยพรแก่คู่แต่งงานของลูกชายคนเดียวและจัดงานวิวาห์ใหญ่โตอลังการ ถึงแม้ว่าเจ้าบ่าวหน้าบึ้งตึงตลอดทั้งงานจะหายไปเพราะอ้างว่าขอตัวเข้าห้องน้ำหลังจากถูกมารดาบังคับให้จดทะเบียนสมรสกับเมียแต่งสุดชิงชัง ปล่อยให้เจ้าสาว(ตัวแทน) นั่งยิ้มไม่ออกอยู่ห้องหอแสนหวาน แต่จะกลายเป็นความขมขื่นในอีกไม่ช้า
“ค่ะมาดาม”
เจ้าสาวตัวแทนฝืนยิ้มรับญาติผู้ใหญ่ฝ่ายชายคนเดียวที่สนิทสนมกันมาก
บรรยากาศภายในงานแต่ง เจ้าสาวพินญดาอึดอัดใจกับสายตาดูหมิ่น ดูถูกดูแคลนจากฝ่ายญาติของมาดามคาร่า หลังรู้ความจริงว่าเอาลูกคนรับใช้ เด็กกำพร้ามาเป็นสะใภ้ตระกูลมาเฟียชื่อดัง เธอเก็บแรงกดดันเอาไว้ในใจ และที่สำคัญเจ้าบ่าวไม่เคยหันมองหน้าเจ้าสาวแสนเกลียดเลยสักครั้ง มิหนำซ้ำพา ‘บรีเอน่า’ ดาราสาวที่หลงใหลในขณะนี้
“ไม่เป็นไรนะหนูแพนดี้ ยังไงมัมจะอยู่กับข้างกับหนูแพนดี้ตลอด หนูเรียกมัมนะ เพราะหนูแพนดี้เป็นลูกสะใภ้(คนโปรด)ของมัม”
แม่สามีโอบกอดปลอบประโลมลูกสะใภ้ของเธอ เจ้าสาวปล่อยโฮออกมาอย่างห้ามไว้ไม่อยู่
“ฮึก ขอบคุณมัมมากนะคะที่คอยอยู่ข้างแพน แพนจะพยายามทำตามที่เราตกลงกันให้ได้ แพนจะไม่หนี ไม่หลบหน้าพี่ลีโออีกต่อไป”
เจ้าสาวปาดน้ำตาออก ทำเป็นเข้มแข็งต่อหน้าแม่สามี ก่อนมาดามคาร่าจะให้คลินท์ออกไปตามลูกชายตัวแสบเข้ามาเข้าห้องหอกับภรรยาในสมรส
พินญดาได้พักหายใจหายคอได้สักพัก หลังจากมาดามคาร่าออกจากห้องหอ ภายในห้องส่วนตัวของมาเฟียหนุ่มที่นานๆ จะเข้ามาพักผ่อนที่บ้านใหญ่ ทว่าเสียงเปิดประตูดังปังทำเอาเจ้าสาวแอบสะดุ้งตื่นตกใจกับน้ำเสียงโมโหเกรี้ยวกราด จากถูกมารดาขัดใจ
“อยากให้ฉันเข้าห้องหอกับเธอมากนักใช่มั้ย พินญดา”
เจ้าบ่าวหน้าบึ้งตึงพาคู่ควงคนใหม่ล่าสุด ไม่เกรงใจหรือไม่ไว้หน้าฝ่ายผู้ใหญ่ในงานแต่ง(บังคับ) มาเฟียหนุ่มโอบกอดบรีเอน่าเข้ามาต่อหน้าเจ้าสาวที่ไม่ได้รัก
“แพนรู้ค่ะว่าพี่ลีโอไม่อยากแต่งงานกับลูกคนรับใช้อย่างแพนดี้ แต่นี่คืนเข้าห้องหอของเรา พี่ลีโอกลับพาผู้หญิงคนอื่นเข้ามาแบบนี้ มันไม่หยามเกียรติภรรยามากเกินไปเหรอคะ!”
เจ้าสาวตัวแทนเห็นสามีพาผู้หญิงคนอื่นมาเยาะเย้ยต่อหน้าเธอ
“บรีเอน่าก็เป็นเมียฉันอีกคนเหมือนกัน เมียชั้นต่ำอย่างเธอทนอยู่ไม่ได้ก็ออกจากห้องนี้ไปซะ! แค่ฉันแต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้รักก็มากเกินพอแล้ว”
ลีโอเอ่ยเสียงตะเบ็งคอกใส่เมียแต่งสุดชัง เขาต้องการให้เธอทนไม่ไหวจนต้องเอ่ยปากขอหย่า จึงคิดวิธีการพาผู้หญิงคนอื่นที่เขาอกหักจากมาลิน หันมาคบกับดาราสาวที่เขาหลงใหลเรื่องเซ็กซ์ และเขาสนับสนุนเธอผลักดันเข้าสู่วงการบันเทิงจนมีชื่อเสียงโด่งดังเพราะมีข่าวคู่ควงกับมาเฟียหนุ่ม กำลังจะขึ้นรับตำแหน่งเจ้าพ่อมาเฟีย
เป็นเพราะแบบนี้มาดามคาร่าจึงหาผู้หญิงเหมาะสมเป็นแม่ของลูกมาให้เขาเพื่อทะยานสู่ตำแหน่งเจ้าพ่อมาเฟียตามพินัยกรรมที่บิดาเขียนเอาไว้ก่อนเสียชีวิต แต่เขาไม่เอาผู้หญิงคนนี้มาเป็นแม่พันธุ์ได้มั้ย!
“พี่ลีโอ ทำไมพูดจากับแพนแบบนี้ แพนก็เป็นเมียของพี่ลีโอนะคะ”
เธออยากจะร้องไห้ออกมาต่อหน้าสามีแต่งที่แอบหลงรักมานาน แต่จะมาแสดงเป็นเมียอ่อนแอต่อหน้าสามีและเด็กเสี่ยเลี้ยงไม่ได้เด็ดขาด
“เมีย! ก็แค่เมียแต่ง ถ้าไม่มีแม่ฉันคอยคุ้มหัวของเธอ ป่านนี้หัวของเธอคงหลุดออกจากบ่าด้วยฝีมือฉันแล้ว ยายลูกคนรับใช้”
“คุณแพนจะไม่ว่าอะไรหรอกนะคะ เพราะคุณลีโอพาบรีเข้ามา ‘นอน’ ด้วยกันเอง ความจริงบรีก็เกรงใจคุณแพนนะคะ แต่คุณลีโอบอกว่าคุณแพนก็เป็นแค่เมียที่แม่เขาหามาให้เท่านั้น”
บรีเอน่า ดาราสาวมองเหยียดหยามภรรยาแต่งไร้รสนิยม จืดชืด หน้าตาพอใช้ได้ ไม่ตรงกับสเปกสูงส่งนางแบบสาว คนดังที่เขาเคยควงออกงานต่อสื่อในแต่ละคน
“ถ้าพี่ลีโอต้องการแบบนั้น เชิญเลยค่ะ แพนไม่สนใจ แพนขอตัวเปลี่ยนชุดในห้องน้ำนะคะ คุณบรีเอน่า”
เจ้าสาวสะกดกลั้นน้ำตาคลอหน่วยเอาไว้ รีบหันหลังวิ่งหลบซ่อนเข้าไปในห้องน้ำ ล็อคกลอนแน่นหนา พลางปล่อยโฮออกมา บอบช้ำใจกับการกระทำของผู้ชายใจร้ายใจดำ
คืนเข้าห้องหอของคู่แต่งงานที่คิดว่าจะมีความสุขกลายเป็นคืนทุกข์ทน หัวใจรวดร้าวสำหรับเธอที่ไม่เคยอยู่ในสายตาเขา
“อ๊ะ อย่าสิค่ะคุณลีโอ ไม่เห็นหรือค่ะว่าในห้องนี้มีเมียแต่งของคุณอยู่”
เสียงของบรีเอน่าเล็ดลอดเข้าสู่ด้านในห้องน้ำส่วนตัวเหมือนจงใจ
“เมียแต่งที่ฉันไม่อยากแต่งด้วยจะไปสนใจทำไม เห็นยายนั่นทีไหร่ ฉันหมดอารมณ์บนเตียงทุกที!”
“อ๊ะ คุณลีโอ แรงๆ อีกค่ะ”
เสียงร้องครวญครางดังสลับเสียงครางพึงพอใจในลำคอจากสามีในสมรสของพินญดา เพียงได้ยินเสียงสองคนนั้นก็รู้ทันทีว่ากำลังทำอะไรกันบนเตียงคืนเข้าห้องหอนั่น สุดท้ายผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่เธออยู่ดี
“ฮึก ฮื่อๆ แพนตัดใจเลิกรักจากพี่ลีโอไม่ได้ ทำไมกัน! แพนเจ็บ เจ็บมากจนพอแล้ว”
เจ้าสาวป้ายแดงทุกข์ทนอมขื่น กลืนกินน้ำตาต่างข้าวแทนที่จะมีความสุขกับคืนเข้าห้องหอกับคู่อื่นเขาสักที
ความจริงลีโอแกล้งทำเป็นส่งเสียงร้องเล่นละครฉากใหญ่กับดาราสาวเพื่อให้เมียแต่งสุดชังเข้าใจไปเองว่าเขามีอะไรกันกับบรีเอน่าบนเตียงคืนเข้าห้องหอของเธอเพื่อต้องการเอาคืน หลังจากเงี่ยหูฟังสักพัก ไม่ได้ยินเสียงอะไรเล็ดลอดนอกจากเสียงร้องไห้สะอื้นที่เพิ่งเงียบหายไป รอยยิ้มมุมปากเจ้าเล่ห์ปรากฎขึ้น
“ดูสิว่าจะทนได้สักแค่ไหน บรีเอน่า เราออกไปหาความสุขข้างนอกกันดีกว่า อยู่ที่นี่มีกิ้งกือไส้เดือนน่าขยะแขยง ไม่อยากเข้าใกล้แม้แต่น้อย”
“ค่ะคุณลีโอ”
บรีเอน่าสบายใจที่ตัวเองกำลังเป็นที่หนึ่งในใจของมาเฟียหนุ่ม ดาราสาวเยาะเย้ยผู้หญิงจืดชืดคนนั้นที่เมื่อไหร่จะพ้นทางเสียที
บรีเอน่าอยากกำจัดตัวขวางสมบัติของลีโอ แบล็คเคลเมนต์เต็มทน ตำแหน่งภรรยาสมรสมันควรเป็นของเธอ ไม่ใช่พินญดา!
“ก็แค่เมียแต่งที่เขาไม่ได้รัก อีกไม่นานก็คงโดนเขี่ยทิ้ง!”
……
คืนเข้าห้องหอไร้รัก ไร้สามี ยิ่งเจ็บปวดทรมานเหลือทน คนร้องไห้หนักจนตาบวมช้ำเผลอหลับคาห้องน้ำ พินญดารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็พบว่ายามเช้าของวันรุ่งขึ้น ร่างเจ้าสาวพยายามเช็ดคราบน้ำตาเปรอะเปื้อนบนแก้มขาวนวลอมชมพูออก
เธอกลายเป็นภรรยาของตระกูลแบล็คเคลเมนต์ ไม่ใช่สถานะลูกคนรับใช้ต่ำต้อย แต่ถึงกระนั้นหญิงสาวยังคงไม่คุ้นเคยชิน
พินญดาสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดลึกๆ ขณะเปลี่ยนชุดเจ้าสาวกลายเป็นชุดกระโปรงธรรมดา มือเล็กบิดประตูห้องน้ำเผชิญหน้ากับความจริงแสนเจ็บปวด ทว่าเธอแปลกใจที่ไม่เห็นสามีแต่งไร้รักนอนกับกิ๊กดาราสาวจอมสูบเลือดสูบเนื้อบนเตียงอย่างที่เคยหวาดกลัวคิดเอาไว้ทีแรก
“เฮ้อ!”
พินญดาต้องรีบลงไปเตรียมทำอาหารด้านล่างอย่างที่เคยเป็นกิจวัตรประจำวัน โดยไม่รู้ว่าสถานะของเธอเปลี่ยนไปตั้งแต่คืนแต่งงานกับลูกชายของมาดามแล้ว
“อ้าว หนูแพนดี้ทำไมตื่นแต่เช้าจัง ไม่นอนพักผ่อนต่อก่อนเหรอ แล้วสามีของหนูแพนดี้ล่ะ ทำไมไม่ลงมาพร้อมกัน”
มาดามคาร่าทำหน้านิ่วไม่พอใจที่เห็นลูกสะใภ้สุดโปรดกระตือรือร้นตื่นแต่เช้า ทำตัวเหมือนคนใช้แต่ก่อน
“แพนลืมตัวไปหน่อยนะคะมาดาม เอ่อ...คุณแม่ แพนไม่เหนื่อย แพนอยากเตรียมอาหารเช้าให้คุณแม่นะคะ”
พินญดาบอกแม่สามี เสียงเข้มที่คุ้นหูเอ่ยดังขัดจังหวะเธอทางด้านหลัง
“ก็ยังดีที่ไม่ลืมกำพืดต่ำๆ ของตัวเอง จะมาปรับตัวเป็นลูกสะใภ้ผู้ดีในวงสังคมวันเดียวก็คงยากหน่อย ยายเด็กลูกคนใช้!”
ลีโอกระแหนะกระแหนใส่เมียแต่งน่าขยะแขยง เมียกำพืดต่ำๆ มีไว้ของเครื่องประดับถูกทิ้งร้างไว้แค่นั้นเองแหละ
“พี่ลีโอ!”
“ลีโอ ทำไมพูดจาไม่ดีใส่น้องแบบนั้น เรื่องที่ลูกเอาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาเยาะเย้ยหนูแพนดี้ภายในห้องหอ แม่ยังไม่ชำระความเลยนะ” มาดามคาร่ารู้ทุกอย่างแต่เก็บไว้รอวันเอาคืนจากลูกชายตัวดี
“ผมไม่สนใจเรื่องนั้นหรอกครับ เมื่อคืนผมกับบรีมีความสุขกันมาก ถ้ามัมไม่เชื่อก็ลองไปถามสะใภ้สุดโปรดของมัมสิครับว่าเรื่องจริงหรือเปล่า ยายลูกคนใช้ ฉันเอาไข่ลวกสักสิบฟองมาให้ฉันที่นี่ ไปสิ!”
มาเฟียหนุ่มเอ่ยสั่งกราดเกรี้ยวทำตัวเหมือนว่าเธอเป็นคนรับใช้ของเขา
“ค่ะ” พินญดาทนอยู่ที่นี่ไม่ไหวรีบเข้าสู่ห้องครัวแต่ไม่วายได้ยินคำต่อว่าจากสามีสุดร้ายว่า...
“ถ้ามัมไม่บังคับผมแต่งงานกับยายกิ้งกือนั่น ผมคงมีความสุขที่ไม่ต้องทนเห็นหน้าที่ผมเกลียดไปตลอดชีวิต แม้แต่ขาอ่อนของผม หล่อนก็ไม่มีวันได้เห็น”
“ลีโอ!”
มาดามคาร่าทาบอกตกใจไม่คิดว่าคำพูดนั้นจะออกมาจากปากร้ายกาจของลูกชายจริงๆ
- ผู้เขียน
