บทที่ 3 รักที่ต้องจบ 5
736 คำ
ภิฌานหิ้วถุงขนมกลับถึงเพนต์เฮาส์ในช่วงเย็นย่ำเพราะการจราจรที่แน่นขนัด พอสแกนลายนิ้วมือเปิดประตูเข้าไปก็ขมวดคิ้ว ในบ้านเงียบเชียบไม่เปิดไฟเลยสักดวงคล้ายไม่มีคนอยู่ ทำเอาเขาใจแป้ว นึกสงสัยว่าธีริญไปอยู่ที่ไหน ทำไมถึงยังไม่กลับบ้าน
เขากดหมายเลขที่จดจำได้ดีเพื่อโทร. ถาม แต่เธอปิดเครื่องหนี ดูเหมือนธีริญจะยังเคืองเขาอยู่ เขาถอนใจ ทำได้แค่สั่งให้ตัวเองใจเย็นแล้วรอเธอกลับมาปรับความเข้าใจกัน แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ทุกอย่างรอบตัวก็ยิ่งวังเวงว่างเปล่า ความมืดปกคลุมรอบตัวเขาจนทำให้นึกหวาดหวั่นกระวนกระวาย เขาโทร. หาธีริญอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกหลายครั้ง...
แต่ทุกอย่างเงียบกริบ!
ภิฌานก้าวพรวดตรงไปที่ห้องนอน เปิดไฟแล้วรีบเลื่อนบานประตูตู้เสื้อผ้าออกดู เห็นพื้นที่ในส่วนของเธอว่างเปล่า หัวใจเขาก็พลอยวูบโหวง
เธอไปแล้ว!
อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นตระหนกแกมร้อนรน ยิ่งหันรีหันขวางแล้วเห็นว่าเธอวางแหวนแต่งงานไว้บนโต๊ะพร้อมกับโน้ตที่เขียนว่า
เราหย่ากันเถอะ คุณพร้อมเมื่อไหร่นัดวันหย่ามาได้เลย
เขาก็ยิ่งร้อนใจเหมือนมีเพลิงลาวาเดือดปุดๆ ปะทุอยู่ในอก อารามหงุดหงิดทำให้เขาเผลอเตะตู้เสื้อผ้าระบายอารมณ์ไปหลายที
ธีริญเป็นอะไร? ทำไมทำแบบนี้?
เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ สามปีที่ผ่านมาเราก็อยู่ด้วยกันดีๆ ไม่เคยมีปัญหานี่นา ถ้าเธอจะไม่พอใจเรื่องพันธิตราในวันนี้หรือโกรธที่เขาผิดสัญญา เรื่องนั้นเขาก็พอเข้าใจ แต่เธอไม่น่าหุนหันเก็บข้าวของออกไปแล้วทิ้งโน้ตไว้แค่ว่าจะหย่า เธอควรจะอยู่รอเพื่อเคลียร์กับเขาให้รู้เรื่องก่อนสิ
ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโตไปได้!
“ไปอยู่ที่ไหนของเขานะ?” ชายหนุ่มบ่นพลางเดินงุ่นง่านไปมา ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาอย่างอ่อนใจ โยนสมาร์ตโฟนอย่างไม่สนใจ เพราะต่อให้กดจนมือหงิกผลลัพธ์ก็เป็นเหมือนเดิม เขาเงยหน้าพิงพนักโซฟา ยกมือคลึงหว่างคิ้วกดหนักๆ เพราะรู้สึกปวดมากกว่าปกติ ปวดเหมือนหัวจะระเบิดเสียให้ได้ สมองพยายามครุ่นคิดว่าเมียเขาจะไปอยู่ที่ไหนได้บ้าง
ที่บ้าน?
ไม่น่าใช่ เพราะทนายที่เขาแอบส่งไปช่วยทำคดีให้ธีริญเงียบๆ บอกว่า เธอขายบ้านชดใช้หนี้บางส่วนไปแล้ว ตอนนี้ไม่รู้ว่าแม่ของเธอย้ายไปอยู่ที่ไหน
บ้านเพื่อน?
เพื่อนคนไหนล่ะ... นอกจากพ่อแม่ของเธอแล้ว เขาไม่รู้จักเพื่อนฝูงหรือคนสนิทของเธอเลยสักคน แม้แต่เธอทำงานที่บริษัทไหน เขาก็ยังไม่รู้เลย
โรงแรม?
ไม่...ธีริญค่อนข้างประหยัดและเข้มงวดเรื่องการใช้เงินมาก แถมสถานการณ์การเงินของเธอในตอนนี้ก็ไม่สู้ดี เขาฟันธงเลยว่าเธอไม่มีทางเอาเงินไปละลายในโรงแรมคืนละหลายพันบาทแน่นอน
ภิฌานถอนหายใจอย่างหงุดหงิดตัวเองที่ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่ารู้เรื่องของภรรยาน้อยมาก ดูผิวเผินเหมือนเขารู้จักธีริญดี แต่ที่จริงแล้วเขาแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอเลยสักนิด ไม่เคยริเริ่มที่จะทำความรู้จักเธอด้วยซ้ำ ทั้งที่เธอก็อยู่ตรงหน้ารอให้เขาเปิดใจ แต่เพราะยึดติดกับคำว่า ‘เดี๋ยวก็หย่ากัน’ เขาจึงไม่เคยใช้ใจมองเธอให้ลึกซึ้งเลยสักครั้ง
ตอนนี้อยากเห็นหน้าเธอก็ไม่รู้ว่าต้องไปตามหาที่ไหน? อยู่กับใคร?
ชายหนุ่มมองกระดาษโน้ตแล้วยกมือลูบหน้าคิดไม่ตก ไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองไร้น้ำยาไม่ได้เรื่องขนาดนี้มาก่อนเลย ปกติเขาจะรวดเร็วและเด็ดขาดทุกเรื่อง แต่พอเป็นเรื่องของธีริญเขากลับไปไม่เป็นเสียอย่างนั้น ไม่รู้ควรทำอย่างไร เริ่มต้นจากจุดไหน เอาแต่นั่งถอนหายใจพลางคิดวกวนซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า
ทำไมเธอถึงอยากจะหย่า?
- ผู้เขียน
