“ชักน้ำหนักขึ้นเยอะเหมือนกัน ป้าว่าจะควบคุมน้ำหนักเสียหน่อย” ท่านพูดเสียงเรียบๆ แต่อารมณ์ดี
“ดีสิครับคุณป้า ผมอยากไปออกกำลังกายอยู่เหมือนกัน” เบนจามินที่ตอนนี้กลายเป็นเงาตามตัวของท่านไปแล้วเอ่ยขึ้น
“จริงเหรอ ป้าอยากหาคนเป็นเพื่อนอยู่พอดี ตาพลมัวแต่ทำงาน ยัยดาก็เหมือนกัน” คนแก่อย่างท่านไม่มีครอบครัวบ่นด้วยความเหงา ตอนนี้ท่านเลิกค่อนแคะหลานชายคนเล็กไปโดยปริยายเพราะเบนจามินสามารถเอาชนะใจท่านได้ แถมติดอันดับหลานรักไปโดยไม่รู้ตัว คนที่กำลังตกกระป๋องคงเป็นพลกับพิรันดาไปเสียแล้ว
“ไปสิครับ เราเริ่มกันพรุ่งนี้เลย” เบนจามินรีบเอาใจผู้เป็นป้า
“เบนไปกับป้าจะเบื่อแย่ไหมล่ะ นึกว่าอยากไปกับสาวๆ เสียอีก” พิมพ์แขแสร้งถาม แม้จะยิ้มจนหน้าบานแค่ไหนก็ตาม
“ไปกับสาวๆ สิครับน่าเบื่อ ไม่เหมือนไปกับคุณป้า ที่สำคัญผมไม่ชอบเอาใจสาวๆ ครับ” คุณพิมพ์แขยิ้มกริ่มเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“ปากหวาน” พิมพ์แขว่าหลานชายยิ้มๆ
