เรื่องราวของเจ้าของแบรนด์กับอินฟลูเอนเซอร์เหมือนจะซาลงแล้ว รวิวรรณก็ใช้ชีวิตสงบสุขเรื่อยมา ทุกวันเธอและพันแสงยังรักหวานชื่น และรู้สึกว่าชีวิตนี้ดียิ่งที่มีเขามาเติมเต็มอีกครึ่งที่ขาดหาย ไม่เสียแรงครองความสาวมาแบบงง ๆ แล้วสะดุดล้มคว้าผู้ชายที่ตัวเองชื่นชอบได้มาแบบไม่ต้องแข่งกับใคร
โบราณว่าแข่งวัวแข่งควายแข่งได้ แต่บุญวาสนาแข่งไม่ได้แบบนี้สินะ แล้วหลายวันนี้ทั้งคนิ้งและนับหนึ่งหายหัวไปเลยทำให้เธอแปลกใจไม่น้อย ใบหน้าเล็กนั่งจิบชามะนาวชมวิวอยู่ตรงระเบียงเท้าคางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย จนพันแสงเดินออกมาจากในห้อง
“หยีครับ...วันนี้ไม่มีงานเหรอ”
“ค่ะ”
“แล้วเพื่อน ๆ ”
“ไม่รู้หายหัวไปไหนกันค่ะ ไม่ได้ติดต่อมาเลย” พันแสงยิ้มคนิ้งคงจะโดนรวบตึงโดยเพื่อนยินไปแล้ว ส่วนคุณนับหนึ่งนี่ไม่แน่ใจนัก
“เขาคงยุ่งนั่นแหละ ว่าแต่อยากไปไหนไหมครับ เดี๋ยวผมพาไป” วันนี้ชายหนุ่มไม่มีงานอะไรจึงอยากพาคนรักไปเที่ยว
“ไ
