“ปา!”
เสียงกระชากดังมาจากด้านหลังของทั้งสอง ปาลินหันกลับมา ทางด้านณิชชยานั้นถึงกับวางกระเป๋า และขวางศรุตไว้ไม่ให้เข้าใกล้ปาลิน
“รุตมีเรื่องจะคุยกับปา” ศรุตเหมือนคนดื่มมา น้ำเสียงและท่าทางยิ่งทำให้ทั้งสองไม่วางใจ
“นี่แกดื่มมาเหรอรุต” ณิชชยาถามขึ้นเมื่อได้กลิ่นแน่ชัด
“ดื่มมานิดหน่อย ไม่ได้เมาหรอก เรามีเรื่องจะคุยกับปา”
“มันดึกแล้ว มีอะไรไว้คุยกันพรุ่งนี้เถอะ” ปาลินพยักหน้าให้ณิชชยา ก่อนจะเดินเลยขึ้นไปรออยู่ด้านบน ณิชชยาคว้ากระเป๋าได้เลยเดินตามขึ้นมา แต่ศรุตก็ไม่ยอม เขาตามทั้งคู่มาติดๆ
“รุตแกจะเอายังไง ก็ปามันบอกว่าค่อยคุยกันพรุ่งนี้ไง”
“รุตอยากรู้ปาจะเอายังไงกันแน่”
คนเมาเริ่มคุกคาม ปาลินมองไปรอบ ๆ อย่างหวาดกลัว แต่ดีหน่อยที่พวกพี่วินมอเตอร์ไซด์ยังคงอยู่แถวนี้ หากเกิดอะไรขึ้นยังเรียกขอความช่วยเหลือได้
“งั้นก็คุยกันให้มันจบ ๆ ไป” ณิชชยามายืนข้างเพื่อนกุมแขนปาลินไว้
“รุตอยากแต่งงา
