เช้าวันต่อมา เวทิกาตื่นขึ้นด้วยความรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่างกาย และเมื่อหันไปเจอคนที่กอดก่ายร่างกายเปลือยเปล่าของเธอไว้ก็ทำให้ความทรงจำเมื่อคืนนี้ทั้งหมดประเดประดังเข้ามา ทั้งเรื่องที่เขารุนแรงกับเธอ แถมยังพาไปร่วมรักตรงกระจกหน้าระเบียง อัคคีไม่เพียงแต่อยากได้ความสุขจากร่างกายเธอเท่านั้น แต่ยังต้องการทำให้เธออายอย่างถึงที่สุด เพียงเพราะต้องการเอาชนะและอยากสะใจ
“อือ…ตื่นแล้วเหรอ” เริ่มรู้สึกตัว เมื่อร่างบางพยายามจะขยับหนีการกอดรัด แต่ยิ่งเธอหนีเขาก็ยิ่งกอดเธอแน่นอย่างอัตโนมัติ
“ปล่อยค่ะ ไวน์อึดอัด” หญิงสาวเบ้หน้าออกมาด้วยความอึดอัดอย่างที่พูด แต่มีหรือคนเอาแต่ใจอย่างอัคคีจะยอมรับฟังง่ายๆ
“อึดอัดอะไร เมื่อคืน คุณยังนอนเบียดผมและบอกว่าหนาวอยู่เลย”
อัคคีถามด้วยสายตากวนประสาท ก่อนจะหน้านิ่วขึ้นมาทันทีเมื่อสัมผัสได้ว่าร่างกายนุ่มนิ่มที่เขานอนกอดเมื่อคืนเริ่มมีอาการร้อนรุมๆ
“นี่คุณไม่สบายหรือ
