เวทิกาหลุดร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกดูดเม้มที่ซอกคออย่างแรง ความเจ็บจี๊ดทำให้ไม่สามารถห้ามน้ำตาของตนเองได้ หญิงสาวเกลียดการกระทำที่รุนแรงแบบนี้ และก็เกลียดเหลือเกินที่อัคคีปล่อยให้ความต้องการครอบงำเสียจนทำเหมือนเธอไม่มีความรู้สึก ทั้งที่นี่คือครั้งแรกของเธอ!
อัคคีแทบไม่ได้ยินเสียงร้องด้วยความตกใจของแม่กวางน้อย หรือจริงๆ แล้วคือไม่ได้สนใจมันต่างหาก เพราะตอนนี้ เขามีอย่างอื่นที่ต้องสนใจอยู่ตรงหน้า นั่นคือหน้าอกนุ่มหยุ่นที่ได้สัมผัสจากภายนอก และพอรู้ดีว่ามันเต็มไม้เต็มมือแค่ไหน
หมอหนุ่มไม่รอช้าเอื้อมมือไปด้านหลังร่างกายอันบอบบางที่สั่นระริกของเวทิกา ก่อนจะลูบไล้มันอย่างหื่นกระหาย พร้อมกับดึงรั้งสายบราเซียร์ลงทั้งสองข้าง ยิ่งทำให้ได้เห็นเนินหน้าอกของเธอชัดเจนขึ้นไปอีก
“สวย…รู้ไหมว่าฉันต้องพยายามห้ามใจไม่จับเธอกินตั้งแต่วันแรกที่เธอเดินเข้าไปหาที่ห้องตรวจ”
หลุดปากพูดอย่างใจคิด
