“ไวน์ไม่ได้จะเบี้ยวค่ะ แต่คุณอาจจะลืมไปว่า ไวน์ไม่เคยกับเรื่องนี้ ก็เลย…” ก้มหน้าด้วยความอับอาย ตอนนี้ เธอยังคงเปลือยท่อนบนต่อหน้าอัคคี แม้เมื่อสักครู่จะถูกเขาทั้งจับทั้งจูบ แต่มันก็ยังไม่ชินที่ต้องถูกจับจ้องอย่างเปิดเผยเช่นนี้
“ผมรู้ว่าคุณไม่เคย แต่ถึงยังไง ไม่ช้าก็เร็ว คุณก็ต้องเป็นของผมอยู่ดี”
อัคคีพูดพร้อมกับมองไปที่หน้าอกอวบอิ่ม ยอมรับว่าเวทิตาทำให้เขาอยากได้มากเสียจนโมโห และเอาแต่ใจที่จะครอบครอง แม้เธอจะไม่พร้อมก็เถอะ หมอหนุ่มเองต้องใช้ความพยายามอย่างมากเช่นกันที่จะรักษาความเป็นสุภาพบุรุษ แล้วหยุดการกระทำทุกอย่างลง
“ไวน์รู้ค่ะ ถ้าอย่างนั้น หมอก็ทำต่อเถอะค่ะ ไวน์พร้อมแล้ว”
เวทิกาดึงมืออัคคีเข้ามาใกล้ พร้อมกับจ้องเขาด้วยสายตาเว้าวอน พยายามกลั้นน้ำตาเพื่อไม่ให้ไหลลงมาอีกครั้ง เพราะไม่ช้าก็เร็ว เธอก็ต้องตกเป็นของเขาอยู่ดี
“หึ! อวดเก่ง” จ้องหน้าหญิงสาวอย่างตำหนิ รู้ดีว่าเจ้าหล่อนคง
