“อ้อ ชื่อไวน์ แค่ชื่อก็น่ากินละ โอ๊ย!” ไม่ทันที่จะพูดจบก็ถูกเพื่อนรักต่อยเข้าที่แขนอย่างแรง เพื่อเป็นการตักเตือนเบาๆ
“เด็กกู อย่ากวนตีน” อัคคีพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง แม้จะรู้ว่าเพื่อนแค่หยอกเล่นเท่านั้น แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่พอใจเวลามีใครมาพูดจาเย้าแหย่ถึงเวทิกาเช่นนี้
“ไม่ทันไรหวงซะแล้วโว้ยเพื่อนกู โอเคๆ กูเข้าใจ” เรวัตพูดพร้อมรอยยิ้ม ไม่นึกถือสาเพื่อนรัก เพราะนี่ถือเป็นสัญญาณที่ดีเสียอีกที่ได้เห็นอัคคีดูเหมือนเป็นคนมีหัวใจขึ้นมาได้
“สรุปยังไง มึงจะช่วยกูได้ไหม” หมอหนุ่มกลับเข้ามาเรื่องของเสี่ยวาโยอีกครั้งด้วยความร้อนใจ
“เออ ของแบบนี้ มันต้องใช้เวลา แล้วไหนจะหลักฐานอีก กูต้องรวบรวมหลักฐานให้รัดกุมก่อนถึงจะจัดการมันได้ แต่มึงไม่ต้องห่วง ถึงยังไง กูก็จะเอาคนชั่วอย่างไอ้เสี่ยวาโยเข้าคุกให้ได้” สารวัตรหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง เพราะต่อให้อัคคีไม่ร้องขอ เขาก็ต้องทำตามหน้าที่โดยการเอาคนชั่
