“กินอะไรหรือยัง” เอ่ยถามแล้วเดินนำไปที่ห้องครัว เมื่อกลางวันเขารีบออกไปโดยที่ไม่ได้สนใจว่าเวทิกาจะหิวหรือไม่ ตอนเย็นก็เลยรีบกลับเพื่อเอากับข้าวมาฝากเธอ
“กินไปบ้างแล้วค่ะ” หญิงสาวตอบอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมกับมองถุงอาหารในมือเขา
“กินไปบ้างแล้วนี่คือกินอะไร” หมอหนุ่มยังคงซักไซ้ต่อ เพราะจำได้ว่าที่ห้องน่าจะยังไม่มีวัตถุดิบให้คนตัวเล็กได้ทำกับข้าวกินเอง
“ก็ดื่มนมไปแล้ว”
คราวนี้ตอบราวกับเป็นเด็กที่ถูกผู้ใหญ่จับผิด อันที่จริง เธอยังไม่ค่อยหิว อาจจะเพราะว่าเครียดกับเรื่องที่เกิดขึ้นจึงกินอะไรไม่ค่อยลง
“ไม่เคยมีใครสอนคุณหรือไงว่า คนเราควรกินอาหารให้ครบห้าหมู่ และคุณก็ควรจะกินอะไรให้เยอะๆ เข้าไว้ เพราะคุณยังต้องใช้แรงงานอีกเยอะ” อัคคีพูดอย่างสื่อความหมาย เขาไม่ชอบคนไม่ดูแลตนเอง และเรื่องการกินก็ถือเป็นเรื่องพื้นฐานที่ควรจะใส่ใจ
“ค่ะ คุณหมอ! ไวน์จะกินเยอะๆ จะได้หุ่นสวยถูกใจคุณหมอดีไหมคะ” เวทิกาอดค
