93

1034 คำ

“ดีใจขนาดนั้นเลย” ปาริมาดันร่างของพิมาลินออกห่าง ใช้มือจับที่บ่าน้อยและมองสำรวจคนตรงหน้าอย่างแสนคิดถึงเช่นเดียวกัน “คิดถึงสิคะ ลินสวดมนต์อธิษฐานทุกวันว่าให้พี่ปามาหา” ที่นี่สัญญาณอินเตอร์เน็ตและคลื่นโทรศัพท์ยังไม่ค่อยดี ต้องเดินหาสัญญาณ เธอเลยไม่ได้คุยกับปาริมาเลย เนื่องจากตื่นมาก็ต้องไปทำงานตามคำสั่งของสิงห์ “คิดถึงแต่ไม่เคยโทร. หาเลย ไลน์มาก็ไม่ตอบ” “ที่นี่ไม่ค่อยมีสัญญาณน่ะค่ะ เห็นคนงานบอกว่าต้องขึ้นไปบนยอดเขาสูง ๆ ถึงจะคุยกันได้” เธอมีเวลานั้นเสียที่ไหนกันล่ะ “เราคล้ำไปหรือเปล่า ดูผอมลงไปถนัดตา คุณสิงห์เลี้ยงเมียไม่ดีหรือเปล่าคะ” ปาริมาหันไปพูดกับสิงห์ที่ยืนหน้านิ่งอยู่ด้านหลัง “กินจุขนาดนี้ถ้าเลี้ยงไม่ดีอีกผมก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วล่ะครับ เฮียกับพี่สะใภ้มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ จะมาไม่เห็นบอกกันเลย จะได้เตรียมต้อนรับ” สิงห์หันไปพูดคุยกับพี่ชายอย่างเสือที่ยืนนิ่งๆ อยู่ด้านหลังภรรยา ใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม