42

1029 คำ

เขาจะตักเตือนก็ไม่ทันเสียแล้ว ดรัณประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเสียก่อน ทำให้คริมาต้องตกอยู่ในเงื้อมือของไปรยา เขาคิดว่าไปรยาคงคิดแผนการอันชั่วร้ายอะไรอีกเป็นแน่ ผู้หญิงแบบไปรยาต้องคิดถึงผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลัก และคริมาก็ไม่ใช่ลูกตน จะเลี้ยงทำไมให้เหนื่อยให้เปลืองเงิน คริมาอายุย่างสิบแปด กำลังสวยสะพรั่ง เวลาเขาเห็นไปรยามองคริมาก็รู้ถึงความไม่หวังดีของหล่อน “จริงเหรอคะ” คริมาเอ่ยถาม เธอไม่เคยรู้เรื่องมารดาเลี้ยงมาก่อน ไม่รู้ว่าบิดาไปขุดมาจากไหนหรอก รู้แค่ว่าต้องก้มหน้าก้มตาใช้ชีวิตตัวเองให้อยู่รอดที่สุดก็เท่านั้นเอง “เดี๋ยวกินข้าวต้มเสร็จไปซื้อเสื้อผ้ากัน” เธอหน้าเหวอเมื่อเขาเปลี่ยนเรื่องกะทันหัน ไม่ตอบคำถามที่เธอถามไปเมื่อครู่ “ไปซื้อเสื้อผ้าทำไมคะ” เขาเปลี่ยนเรื่องกะทันหันเธอเลยต้องเปลี่ยนเรื่องตามด้วย “ก็ชุดที่ใส่อยู่นี่ มันดูไม่ได้เลย ผ้าขี้ริ้วที่บ้านของเฮียยังดูดีกว่าเสียอีก” ประ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม