ใบเฟิร์นนั่งหน้าบึ้งจ้องคนหน้ามึนอยู่ในห้องพิเศษเฝ้าไข้อย่างเบื่อหน่าย เขาเจ้ากี้เจ้าการทุกอย่าง แถมตอนนี้ก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะกลับ ดีที่แบล็กหลับไปแล้ว ไม่งั้นเธอต้องตอบคำถามลูกเยอะแยะแน่ เพราะเด็กชายก็ดูมีท่าทีงงๆ ที่เห็นเพชรเข้ามาจัดแจงทุกอย่างแบบนี้
“แบล็กหลับแล้ว รบกวนคุณกลับไปได้แล้ว”
เธอพูดออกมาตรงๆ หลังจากที่นั่งกดดันทางสายตาเท่าไหร่เขาก็ไม่ยอมกลับ
“คืนนี้พี่จะนอนนี้แหละ พี่เฝ้าไข้ลูกเอง” ใครเป็นลูกเขากัน แล้วเตียงเฝ้าไข้ก็มีอยู่เตียงเดียว? แปลว่าจะให้แบ่งกันนอนรึไง
“คุณกลับไปเถอะ กลับไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเอาเวลาที่มีค่าของคุณไปหาความสุขเถอะ อย่างมายุ่งกับเราเลย”
“พี่ให้ลูกน้องเอาเสื้อผ้ามาให้แล้ว พี่บอกแล้ว พี่จะเฝ้าลูก ลูกของพี่ที่เฟิร์นปิดบังมาตลอด”
ยังจะมีหน้ามาพูดเหมือนโกรธเธออีก ทั้งๆที่เธอต่างหากที่ต้องโกรธเขา
เธอได้แต่อ้าปากเพื่อจะด่าเขา แต่สายโทรศัพท์ก็เข้
