Ep9
1084 คำ
หลังจากเลิกเรียนวิชาแรก กลุ่มของผู้ชายที่ต้องตื่นมาเข้าเรียนตอนเช้า เพราะพวกเขาต้องมาเรียนกันครบทุกคน อย่างที่อาจารย์เคยพูดไว้ ถ้าไม่เข้าอีกก็คงหมดสิทธิ์สอบแล้ว วันนี้พวกเขามาเรียนที่ตึกรวม อยู่ใกล้กับตึก BBA พอลงจากเรียนมา ก็พบกับสี่สาวที่รีบเดินมาเรียน แปลว่าพวกเธอเพิ่งตื่น กินไปขนาดนั้น ไม่น็อคก็ดีเท่าไหร่แล้ว
“น้องมะนาว เป็นงัยบ้าง หายแฮงค์แล้วใช่มั๊ยครับ” ครามเอ่ยทักถามหญิงสาวที่เดินสวนมากับเพื่อนๆ
“ดีขึ้นแล้วค่ะ”
มะนาวหยุดคุยกับครามแต่ใบเฟิร์นเดินนำลิ่วขึ้นไปแล้ว เธออาจจะยอมเสียมารยาทแต่เธอไม่อยากเข้าสายในคาบต่อไปอีกแล้ว
“เอ่อ พอดีถึงเวลาเรียนแล้ว มะนาวขอตัวก่อนนะคะ”
พวกเธอรีบเดินตามใบเฟิร์นไปติดๆทำให้รุ่นพี่หนุ่มมองตามอย่างงงๆ ในความรีบ
แววตาเธอกลับมาเย็นชาแล้วก็เรียบเฉยเหมือนเดิมอีกแล้ว เพชรอยากจะทลายน้ำแข็งในใจเธอนัก เมื่อคืนพอเธอเมา เหมือนเธอหลุดเป็นอีกคน แท้จริงแล้วเธอก็มีอีกด้านหนึ่งที่ไม่ค่อยแสดงออกให้ใครเห็น
.
.
.
.
คืนนี้เธอทำงานเสร็จ ก็มานั่งรอรุ่นพี่อย่างเคย เพื่อกลับพร้อมกัน เพชรมาดักรอเธอตรงมุมสูบบุหรี่แล้วเขาก็เห็นเธอนั่งอยู่จริงๆด้วย ใบเฟิร์นกำลังสัปงกอยู่ เธอรู้สึกเหมือนมีใครมายืนบังเงาหลอดไฟเธอ พอเงยมองหน้าก็เป็นเขา พี่เพชร
“งัย รอกลับห้องอยู่หรอ”เพชรเอ่ยทักเธอทั้งที่ปากคาบบุหรี่อยู่
“ค่ะ”
“ไป ฉันไปส่งเอง ไม่ต้องนั่งรอง่วงอยู่”
“ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ”
เธอเกรงใจพร้อมกับเบือนหน้าไปทางอื่นเพื่อหนีควันที่เขาพ่นออกมา
“ไปเถอะ ไม่ต้องรออยู่ จะได้รีบไปพักผ่อนงัย ไม่ต้องห่วงพาไปส่งถีงที่แน่”
ใบเฟิร์มมองอย่างลังเลเพราะคืนนี้เธอต้องรอรุ่นพี่ถึงตีสอง กว่าจะได้กลับ เธอเหนื่อยมาก จากอาการแฮงค์คิดว่าถ้าได้กลับไปนอนเร็วๆ ก็คงดี
“พี่เพชรมาเที่ยวทุกคืนเลยหรอ” เธอเอ่ยชวนเขาคุยเมื่อตอนรถติดไฟแดง เขาให้เธอใส่หมวกกันน๊อก แต่เขาไม่ได้ใส่
“เปล่า จริงๆตั้งใจจะมารอรับเรากลับหอ”
คำพูดที่เขาตอบมา ทำให้ใจเธอสั่นอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะใจที่ตั้งใจว่าจะไม่หวั่นไหวกับใคร อยากเรียนให้จบเร็ว จะได้มีอนาคตดีๆ ไม่อยากมีรักในวัยเรียนกลับสั่นคลอนลงแค่คำพูดธรรมดาๆของเขา
เขาขับเรื่อยๆจนมาถึงที่หน้าหอ เนื่องจากรถเธอสูงจำเป็นต้องเกาะเขาลงมา เธอพยายามถอดหมวกกันน๊อกแต่เหมือนมันเกี่ยวผมทำให้ติดเอาออกไม่ได้ เพชรเลยช่วยเธอถอดออก อย่างเบามือ
“ขะ ขอบคุณค่ะ” เธอพูดเสียงติดขัด พอๆกับลมหายใจ เพราะรู้สึกว่าหน้าใกล้กันมาก
“ไม่เป็นไร พี่เต็มใจ พรุ่งนี้พี่ไปรอรับอีกได้มั๊ย” เขาพูดแบบราบเรียบก็จริง แต่แววตาที่อ้อนวอนนั้น ไม่ง่ายเลยที่จะปฏิเสธ
“พรุ่งนี้พี่เขาเลิกพร้อมกับเฟิร์น ไม่รบกวนพี่เพชรดีกว่า”
“พี่ไม่เคยคิดว่ารบกวน งั้นพี่ไปรอรับนะ” เหมือนเขาจะไม่รอคำตอบจากเธอ พูดจบก็หันหัวกลับแล้วก็ขี่รถออกไปเลย ราวกับกลัวคำตอบว่าเธอจะไม่ตอบรับ
แบบนี้ เรียกว่ามัดมือชกนี้นา แต่อย่างน้อยเขาก็ไม่ทำให้เธอรู้สึกกลัวเหมือนที่ผ่านมา
.
.
.
.
เพชรขับรถยิ้มมาอย่างอารมณ์ดี ก่อนที่จะมีสายเข้ามา
“ เพชร อยู่ไหน ไหนบอกไปสูบบุหรี่ ทำไมไปสูบนานจัง” เสียงสาวสวยกรอกมาตามสาย เขาลืมไปเลย ว่าเขาดิลเธอไว้ในผับ
“เอ่อ พอดีเพชรออกมาส่งเพื่อนแปปนึง เดี๋ยวเพชรกลับเข้าไปนะครับพี่พราว”
เขาพูดเสียงหวานลงไป อีกฝ่ายก็ตอบรับว่ากำลังจะรอ คืนนี้เขายิ้มให้กับความโชคดีสองชั้นของคืนนี้ ได้สาวสวยเซ็กซี่ไปนอนกอด กับได้เปิดเกมส์รุกกับเธอ แม่สาวคนเย็นชา ดูซิ ว่าโดนทำดีแบบนี้ เธอจะไปหยิ่งไปได้กี่น้ำ
.
.
.
“อ๊าสสสสสสส เพชร อ่ะ เพชร”
เสียงสาวสวยนอนกระเส่าอยู่ใต้ร่างเขา เธอตอบสนองเขาอย่างถึงใจชนิดที่ว่าไม่ต้องมองตาก็รู้ใจกัน เขากระแทกอย่างรุนแรงส่วนอ่อนไหวมันเสียดสีกันจนร้อนเป็นไฟ เธอกัดปากมองเขาอย่างยั่วยวนปลุกเลือดในกายเขาให้ลุกฮือ เขากระแทกเอวสอบเข้าหาเธอ พลางบีบหน้าอก แต่เขาไม่ค่อยชอบนัก เพราะมันผ่านมีดหมอมา
“อ๊ะ เพชรรร พี่เสียวววว เยxเร็วๆ พี่จะถึงแล้ว”
เธอกรี๊ดร้องครวญครางอย่างทรมานด้วยความเสียว
เพชรก็จัดให้เพราะเขาก็ใกล้จะถึงแล้ว เขาส่งเสียงคำรามในคอเหมือนสัตว์ป่าบาดเจ็บ เชิดหน้าจนเอ็นที่คอขึ้นปูด เขาเผลอคิดไปว่าคนที่กำลังดุเดือดกับเขาคือหน้าหยิ่งของหญิงสาวอีกคน เพชรกระแทก 2-3 ทีแรงๆ แล้วรู้สึกถึงลาวาที่ฉีดเข้าเครื่องป้องกัน ฝ่ายหญิงซบกับที่นอนอย่างหมดแรง เขาถอดแก่นกายออก จนกลีบสาวเป็นรูโบว๋อย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะถอดเอาเครื่องกันทิ้งลงในถังขยะ ก่อนจะลุกขึ้นใส่เสื้อผ้า ฝ่ายหญิงลุกขึ้นมอง
“เพชร ไม่ค้างที่นี้กับพี่หรอ ทำไมรีบกลับ”
พราวเข้ามากอดรุ่นน้องที่กำลังใส่เสื้อผ้าเตรียมตัวกลับ เธอติดใจในลีลาของเขามาก อยากจะครอบครองเขาแต่เพียงผู้เดียว แต่รู้ว่ายังงัยเขายังไม่หยุดที่เธอหรอก
เพชรหันมาหยิบกุญแจรถบนโต๊ะก่อนจะบอกลาหญิงสาว
“ผมไปก่อนนะฮะ ถ้าแฟนพี่ไม่อยู่ค่อยโทรมาอีกนะ” เธอมองเขาตาโต เขารู้ได้งัยว่าเธอมีแฟนแล้ว แต่ถ้าเขายอมสานสัมพันธ์กับเธอจริงๆ เธอยอมทิ้งแฟนมาซบอกเขาอยู่แล้ว
- ผู้เขียน
