Ep8

1141 คำ
เพชรหัวเราะ หึ ในลำคอ เมื่อเห็นร่างบางเริ่มเอนมาซบเขา เธอคงเมาแล้ว เพราะแววตาที่มองเขามันเปลี่ยนไป ไม่มีความกลัว ความเย็นชา อยู่ในนั้นอีก มีแต่ความปรือ ฉ่ำเยิ้ม และสนุกสนานที่ไม่เคยเห็นจากเธอ ไอแดนมันก็หันมามองแต่ทำอะไรไม่ได้เมื่อเธอเลือกเอนมาทางเขาเอง เขาเลยถือโอกาสกางมือออกให้เธอซบในอกเขากลายเป็นตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดเขายังงัยยังงั้น เกมส์ก็ยังดำเนินต่อไป คราวนี้เป็นเขากับไอแดนอีกแล้วที่ได้กิน แต่แค่นี้ไม่สะท้านพวกเขาหรอก เพราะแต่ละคน กินเหล้าต่างน้ำกันอยู่แล้ว ใบเฟิร์นเธอรู้สึกเวียนหัวเหมือนห้องหมุน ไม่สามารถนั่งตรงได้แล้ว เลยต้องแอบไปซบคนที่อยู่ข้างๆ รู้สึกได้กลิ่นน้ำหอมผสมกับกลิ่นเหล้าและบุหรี่ แทนที่จะรู้สึกเหม็นเธอกลับรู้สึกดีอย่างประหลาด อกหนาๆ เป็นแผงแต่เต็มไปด้วยลวดลายสักที่มันโผล่มาตามหน้าอกทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น พอเธอเมาหนักๆความสนุกเปลี่ยนเป็นความรู้สึกเศร้ายังงัยไม่รู้ เธออยากผละออก แต่หัวมันก็หนัก เกินกว่าจะยกขึ้นมา เสียงแหบห้าวพูดเบาๆกับเธอ “เมาแล้วน่ารักจังนะ” หืมมม เขาชมเธอใช่มั๊ย หรือยังงัย เพราะตอนนี้เหมือนสมองมันสั่งการช้ากว่าปกติ เธอเงยหน้ามามองคนพูด เห็นแค่เพียงปลายคาง กับมุมปากที่เขายกยิ้ม “ยังม่ายด้ายเมาาาา” เธอยังอุตส่าห์เถียงออกไปแบบน่ารัก แล้วทำจมูกย่น อย่างเด็กเอาแต่ใจจนร่างสูงอดเอ็นดู กระชับวงแขนให้เธอซบในอกเขามากขึ้น “ฮือออออ อึดอัด อย่ารัดแน่น เฟิร์นหายใจไม่ออก” เธอพยายามผลักออกแต่เหมือนจะไม่ได้ผล เพราะเขาแทบไม่ขยับเขยื้อน เขาก้มลง กดหน้ากับเรือนผมเธอ แอบสูดกลิ่นหอมจากยาสระผมโดยที่เธอไม่ได้ผลักออกแต่อย่างใด เขาเลยถือโอกาสหอมมันอย่างนั้นซ้ำๆ หลังๆ หนุ่มๆเห็นว่าสาวๆ เมากันมากแล้ว เลยหยุดเล่นเกมส์และนั่งดื่มกันเฉยๆ ครามที่เป็นคนขับรถพยายามที่จะไม่ดื่มเยอะ เพราะเขาต้องไปส่งสาวๆอีก พลอยใส มะนาวและแวววาว พักอยู่หอเดียวกัน มีแค่ใบเฟิร์นที่แยกออกมาเพราะเธอต้องพักที่ใกล้กับที่ทำงานด้วย พอผับเลิก พวกเขาต้องประคองพวกเธอออกมา “แหม ไอต้น ยิ้มแก้มปริเลยนะ พอได้โอบสาวออกมา” “เพราะเกมส์มอมเหล้าสาวมึงงัย เมากันหมด คุยแทบไม่รู้เรื่อง” ครามหันไปด่าต้น เพราะเขาพยายามถามว่าหอของมะนาวอยู่ที่ไหนแต่เธอกลับตอบฟังไม่รู้เรื่อง “เอางัยดีว่ะ พากลับห้องก็ไม่ถูก หรือจะพากลับไปที่ห้องกูดีแม่งตื่นเช้ามาจะโวยวายมั๊ยว่ะ” ครามพูดอย่างขำๆ ทีเล่นทีจริง “ไอห่านี้ ฉวยโอกาสตอนน้องเมา ไอแดนมึงเคยพาน้องเฟิร์นไปส่งห้องไม่ใช่หรอ งั้นพาน้องๆกลับไปห้องน้องเฟิร์นก่อนก็ได้” “ถุย!!! ไอต้น ไอคนดี ไอคนมีศีลธรรม” ครามบ่นอย่างไม่ชอบใจนัก แต่ก็ต้องพาไปตามที่ต้นว่า “งั้นเอาใบเฟิร์นมา กูพากลับหอเอง” แดนหันไปพูดกับเพชรที่กำลังประคองใบเฟิร์นออกมา “ไม่ต้องหรอก ให้กลับกับรถไอครามเหมือนขามา แล้วมึงก็แค่ขี่นำไป” เขาไม่ได้กันท่าเพื่อน แต่เธอเมาจนน่าจะซ้อมมอไซด์ไม่ได้แล้ว เลยให้นั่งรถครามกลับไปน่าจะดีกว่า แดนเลยพยักหน้าเห็นด้วย ก่อนที่จะพาสาวๆกลับไปห้อง . . . . “โอ้ยยยยย หนักหัวฉิบ” เป็นมะนาวที่ตื่นขึ้นมาคนแรก เธอมองไปรอบห้องที่ไม่คุ้นตานัก แต่ก็ยังดีที่ตื่นมาแล้ว เธอยังใส่เสื้อผ้าครบ และนอนกับสาวๆที่เป็นเพื่อนเธอ พอเธอก้มมองนาฬิกา “ฉิบหายแล้ว คาบแรกเลยไปเรียบร้อยแล้ว” เธอรีบปลุกเพื่อนๆที่เหลือให้ตื่นขึ้นมา เพราะช่วงบ่ายก็มีเรียนกันอีก เหมือนคนที่ตื่นยากสุดจะเป็นใบเฟิร์นเพราะเธอคออ่อนสุด เลยเมาสุดนั่นเอง แต่ก็พยายามจะพาตัวเองเข้าไปอาบน้ำแต่งตัว เพราะเพื่อนตกลงกันว่า ให้เธออาบน้ำให้เสร็จก่อน แล้วไปรอเพื่อนที่หอ ก่อนจะเข้ามหาลัยไปพร้อมกันเรียนช่วงบ่าย กลายเป็นว่า พลอยใสได้เข้ามาอยู่แก็งค์พวกเธอไปด้วย เลยทำให้อยู่กัน 4 คนตอนนี้ . . . ใบเฟิร์นมารอเพื่อนๆที่ห้องมะนาว เธอพยายามทบทวนเรื่องเมื่อคืน แต่ทำไมไม่รู้ถึงจำอะไรไม่ได้ ระหว่างรอ เธอเข้าไปไถไอจี ก็ต้อวพบว่า เธอกับเพชรได้กดฟอลกันเรียบร้อยแล้ว เขาลงสตอรี่เป็นรูปเบลอๆ แต่เธอจำได้ดีว่า ว่านั่นคือตัวเองที่อยู่ในอ้อมกอดเขา ตายๆๆ แล้วดูอหมือนจะนั่งซบ นั่งซุกไซร้ในอ้อมอกเขาเต็มที่เหมือนสนิทสนมหันมา โอ้ยยยย!! เธอเมาจนขาดสติขนาดนั้นเลยหรอ “แก เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น พวกเราเมาขนาดกัน โดนมอมเหล้าป่าวว่ะ” ใบเฟิร์นถามมะนาวที่กำลังแต่งตัวอยู่อย่างงงๆว่าเธอไปอยู่ในอ้อมกอดของเพชรได้ยังงัย “ไม่ได้มอมหรอก พวกเราเนี่ยแหละ มอมพี่เขา แต่ดันเมาก่อน มึงงงง พวกพี่เขาเป็นสุภาพบุรุษมาก ดูซิ ขนาดพวกเราเมากันขนาดนี้ เขายังไม่ฉวยโอกาสเลย เป็นปลื้มมมมมม” มะนาวตาลอยเคลิ้ม เหมือนพี่ครามจะได้ใจเธอไปเต็มๆ ทั้งที่เขาก็โดนใจเธออยู่แล้ว “กูรักเขา” “เว่อร์” “ว่าแต่มึงเถอะ ปกติมึงจะไว้ใจพี่แดนสุด แล้วทำไมเมื่อคืน ถึงนั่งซบพี่เพชร แถมจะสิงกันย่ะ อย่าบอกว่ามึงจะหลายใจ ควง 2 นะ” มะนาวหันมามองเพื่อนอย่างจับผิด “ควง 2 อะไร กูไม่สนใจใครสักคนแหละ นอกจากตั้งใจเรียน แล้วเนี่ยกูบอกแล้วว่าไม่ไป เพราะเป็นงัย ตื่นกันไม่ไหว กลายเป็นช่วงเช้าไม่ได้เรียน เสียดายมาก” “เออๆๆๆ รอบหลังจะรู้ลิมิตมากกว่านี้ ซอรี่ๆๆมึง ไปเถอะ อีวาวกับพลอยทักมาบอกว่าเสร็จแล้ว” มะนาวพยายามเปลี่ยนเรื่องเพื่อไม่ได้โดนเพื่อนวีนที่เธอลากไปเที่ยวเมื่อคืนเลยชวนลงไปหาอีกสองคนที่รออยู่
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม