Ep3
1031 คำ
เมื่อโซดาผสมเหล้าหมด น้ำส้มก็ให้ใบเฟิร์นออกมาเอา เธอถอนหายใจอย่างโล่งอกที่ได้เดินออกมาจากห้องนั้น ทำงานวันแรก ก็รู้สึกโชคไม่ดี ยังงัยไม่รู้ มาเจอคนที่ไม่อยากเจอ เห้อ หวังว่าจะเป็นแค่วันนี้นะ พอรุ่นน้องสาวออกจากห้อง ไอ้ต้นก็พูกขึ้นทันที
“กูว่างานนี้ มีคนแพ้ตั้งแต่เริ่มว่ะ 55555 พวกเราได้เบียร์ฟรีแน่ คนละลัง” แม้ของที่พนันจะไม่เยอะ แต่การชนะก็เป็นอะไรที่พวกเขากระหาย
“กูว่าจริง เสียคะแนนตั้งแต่ยังไม่เริ่ม บอกว่าชอบเขาแต่พาสาวมาควงงี้” ครามสมทบกับต้น มีแต่แดนที่นั่งเฉยๆ แต่เพชรดูใจเย็นกว่าที่คิด เขามีเวลาตั้ง 3 เดือน ไม่จำเป็นต้องรีบ ยังงัยเขาก็มั่นใจว่า เขาจีบเธอมาควงเล่นได้แน่นอน
เธอออกมาเอาโซดา พอจะเข้าไปในห้อง ก็พบกับเพชรที่มายืนสูบบุหรี่อยู่หน้าห้อง เขามองเธอด้วยสายตาเหมือนเสือมองเหยื่อจนเธอนึกกลัว
“งัย มาทำงานที่นี้นานแล้วหรอ” เขาพ่นบุหรี่ออกมาจากจมูกแล้วหันมาคุยเธอ มือที่จะบุหรี่อยู่ สักตั้งแต่ข้อมือไปจนถึงร่มผ้าด้านใน เรียกว่าไม่มีที่ว่าง เธอไม่อยากจะสนใจ แต่ก็ต้องตอบตามมารยาท
“เพิ่งทำได้วันแรกค่ะ”
“ มิน่าล่ะ เพิ่งเคยเห็น” แสดงว่ามาบ่อยถึงขั้นรู้ว่า ไหนพนักงานเก่า พนักงานใหม่
“ขอทางด้วยค่ะ จะเอาโซดาเข้าไปเติมให้” เธอบอกเขาให้เลี่ยงจะหน้าประตูเพราะเธอจะเข้าไป เขาบดขยี้บุหรี่กับฝ่าเท้า ก่อนจะเปิดประตูให้เธอและเข้าไปพร้อมกัน
เหมือนสาวๆของเขาจะกลับไปแล้ว เพราะตอนนี้ในห้องมีแต่น้ำส้มกับเธอ เธอนึกอยากให้พวกเธออยู่ต่ออีก เพราะตอนนี้เธอเสียวสันหลังยังงัยไม่รู้ ต้นขยับเป็นเชิงให้น้ำส้มนั่งลงข้างๆ แต่ใบเฟิร์นยังยื่นชั่งใจอยู่ เธอไม่รู้เธอจะนั่งตรงไหนดี แต่ข้างๆพี่คนที่พูดน้อยๆเงียบๆ น่าจะดีกว่า ไอ้ครามนึกขำเมื่อรุ่นน้องสาวเลือกจะนั่งไกลจากเพชรที่สุด กลับไปนั่งใกล้แดนแทน เพชรดูเฉยๆ แต่จ้องเสียจนเธอต้องเบือนหน้าหนี
น้ำส้มเป็นฝ่ายชวนพวกเขาคุยส่วนเธอก็นั่งฟังเงียบไป
“พวกพี่เรียนคณะอะไรค่ะ” น้ำส้มชวนคุยอย่างเป็นกันเอง เพราะลูกค้าชอบคนคุยเก่งคุยสนุก
“พวกพี่เรียนวิศวะจ้า ถึงแม้หน้าจะไม่ให้ก็ตาม” ต้นพูดอย่างขำๆ ปีหนึ่งก็เกือบจะไม่รอดกันแต่ละคน ก็ยังหน้าด้านที่จะเรียนกันต่อ
“ไม่ชวนพี่คุยบ้างหรอ” คราวนี้คนที่ฉันเห็นว่าเงียบๆ เป็นฝ่ายหันมาคุยกับฉัน
“ค่ะ? อ๋อ เฟิร์นพูดไม่เก่ง เฟิร์นชอบฟังมากกว่าค่ะ” เธอตอบเขาเสียงเบาๆ เหมือนพูดกันอยู่สองคน เบาจนเขาต้องเอาหูเข้าไปไกล ใบเฟิร์นตกใจเลยดึงหน้ากลับมา เรียกเสียงหัวเราะหึๆจากแดนเป็นอย่างดี จนเพื่อนๆนึกงงว่าเขาคุยอะไรกัน ไอแดนถึงหัวเราะได้ ปกติไอนี้มันเงียบๆจะตายไป
ไอแดนมันกระตุกต่อมเดือดเขา เขาอยากรู้ว่าทำไมมันถึงกวนตีนเข้ามายุ่งกับผู้หญิงที่เขาเล็ง มันชอบจริงหรือแค่แหย่เล่น เพชรก็อยากจะรู้
ก่อนที่บรรยากาศจะมาคุไปกว่านี้ น้ำส้มเลยชวนทุกคนคุยไปเรื่อยๆ จนถึงเวลาเที่ยงคืน ก็หมดเวลาทำงานของใบเฟิร์น เธอมาทำพาร์ตไทม์แค่เที่ยงคืน ไม่งั้นเธอจะตื่นไปเรียนไม่ไหว เพราะบางวันมีเรียนแปดโมงเช้า เธอเลยลุกขึ้นแล้วขอตัวกลับ เป็นแดนที่ใจดีให้ทิปเธอสองพัน มากจนเธอตกใจ แต่เธอรับมาและยกมือไหว้ขอบคุณเขา พอพ้นหลังหญิงสาว
“ไอแดน มึงกวนตีนกูหรอ มีงก็รู้ว่ากูจะจีบน้องเขา” เพชรพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ
“มึงจีบให้ติดก่อนเหอะ ค่อยมาหวง หรือว่ามึงชอบน้องเขาจริงๆ เห็นมึงทำหน้าไม่พอใจ” แดนพูดยั่วอารมณ์เพชร
“กูไม่ได้หวง แต่ไม่อยากมีปัญหาเรื่องผู้หญิงกับมึง” คราวนี้เพชรพูดจริงจัง
“กูแค่แหย่เล่น ไอห่า ทำจริงจังไปได้ ก็เห็นไม่เริ่มสักที” แดนเฉลยทำเอาทั้งโต๊ะใจหายใจคว่ำหมด นึกว่าพวกมันจะต่อยแย่งน้องเฟิร์นกันแล้ว
“หรือว่ากูจะลงแข่งกับมึง ดูซิว่าน้องเขาจะชอบใคร” คราวนี้แดนพูดจริงจังขึ้นมาบ้าง
“หรือมึงกลัว ว่ามึงจะสู้กูไม่ได้” แดนเลิกคิ้วทำหน้าท้าทาย
“ถ้ามึงชนะ จีบน้องเขาติด มึงเอารถกูไปเลย” แดนวางกุญแจรถบิ๊กไบค์บนโต๊ะ “แต่ถ้ามึงแพ้ รถมึง กูขอ”
เพชรกัดฟันกรอด พร้อมทั้งยกกุญแจรถออกมาวางด้วย
“เอาซิ!!! ดิล”//“ดิล”
“พวกมึงใจเย็นๆ พวกมึงชอบน้องใบเฟิร์นกันรึงัย ถึงต้องแย่งจีบ” ไอต้นถามอย่างงงๆ อยู่ดีๆ มาออกแบบนี้ได้งัย
“กูเปล่า แค่อยากทำให้เกมนี้มันสนุกขึ้น ไอเพชรมันต้องมีคู่แข่งที่สมน้ำสมน้ำหน่อย จริงมั๊ยว่ะ” แดนที่ปกติเงียบๆ แต่วันนี้เมารึเปล่า ถึงพูดมากผิดปกติ
“กูก็เปล่า แต่อยากเอาชนะคนที่พวกมึงบอกว่าจีบยากนักหนา”
“เออ คอยดู ว่าใครจะชนะ แต่ห้ามโกรธกันนะเว้ย ถ้าน้องเขาเลือกใคร หรือเผลอๆ อาจจะแห้วแดกทั้งคู่” ครามดูเพื่อนสองคนทำสงครามกัน
ต้นกับครามได้แต่ทำหน้าลำบากใจ รู้สึกความยุ่งยากเริ่มส่อเค้ายังงัยไม่รู้ หวังว่ามันจะไม่มาแตกกันเพราะผู้หญิงคนเดียวนะ
- ผู้เขียน
