ใบเฟิร์นตื่นมาในตอนเช้า ด้วยเสียงพูดคุยของชายหนุ่มสองคน ที่กำลังป้อนข้าวกันอยู่ แบล็กให้เขาป้อนข้าวเนี่ยนะ ทั้งที่ถ้าเป็นเธอทำ เขาจะบอกว่าเขาโตแล้ว กินข้าวได้เอง แม่ไม่ต้องป้อน แต่กับพ่อ อ้าปากรอเหมือนลูกนกเชียว
เหมือนเธอจะตื่นสาย เพราะสองคนพ่อลูกจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้ว เพชรตื่นมา เช็ดตัว เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ลูกเรียบร้อย
“พ่อบอกว่าแม่เหนื่อย เลยปล่อยให้แม่นอนก่อน แต่แบล็กเสียงดัง จนทำให้แม่ตื่นรึเปล่าฮะ”
หนุ่มน้อยพูดอย่างรู้สึกผิด
“เปล่าค่ะ แม่จะตื่นพอดี”
เธอรีบลุกขึ้น เก็บที่นอนอย่างคนเรียบร้อย ก่อนจะเก็บให้เขาด้วย ด้วยความเคยชินกับการไม่ชอบอะไรที่มันรกๆ จนเพชรอดอมยิ้มไม่ได้ คิดถึงตอนที่เธอคบกับเขา เธอดูแลทุกอย่างในห้อง โดยที่เขาไม่ต้องกระดิกตัวทำอะไรเลย
หมอเข้ามาตรวจ ก็พบว่าอาการโดยรวมทุกอย่างปกติ ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ไม่มีอาการไข้จากบาดแผล เลยอนุญาตให้กลับบ้านได้ เธอจะพาลูก
