หลังจากนางเข้าบ้าน ก็ทำอาหารเผื่อบุรุษบ้านข้าง ๆ ด้วย นางรู้ว่าพวกเขาไม่ใช่ชาวบ้านที่นี่ เพราะตอนแรกจำได้ว่ายังไม่มีบ้านใครที่ถัดจากบ้านนางไปเลย วันนี้ก็มีเพลิงนอนที่ทำจากหลังคามุงด้วยหญ้าคา โครงสร้างไม้ไผ่คาดว่าเร่งสร้างกันจวบจนเสร็จในเวลาไม่นาน หรือว่าพวกเขาเป็นคนขององค์ชายหย่งคังหวู่
แต่จะเป็นใครก็ช่างเถอะ เขามีน้ำใจให้นางย่อมต้องตอบแทนน้ำใจพวกเขา ข้าวขาวที่หุงจนหอมกรุ่น กับอาหารพวกผัดผัก เต้าหู้น้ำแดงถูกยกไปที่บ้านด้านข้าง นางยื่นให้พวกเขาตอบแทนน้ำใจ อย่างไรก็บ้านใกล้เรือนเคียง
ยิ่งพวกเขาดูเหมือนเกรงใจนางก็ยิ่งแน่ชัดแล้วว่านางไม่ได้คิดไปเอง แสดงว่าองค์ชายชุยงหนูผู้นี้ก็คิดการรอบคอบ ผิดจากนางที่คิดเอาแต่หนีหัวซุกหัวซุน จนลืมไปว่าหากไม่มีบุรุษคอยคุ้มครองนาง ลำพังสตรีสองคนจะอยู่ได้เช่นไร
“ขอบคุณแม่นางมาก ต่อไปอย่าลำบากเช่นนี้อีก พวกเรามีเงินที่ได้จากผู้สูงศักดิ์อยู่แล้ว” คำตอบของพวกเ
