เหล่าองครักษ์ตระเวนเที่ยวถามไปทั่ว บางคนว่าคลับคล้ายคลับคลา แต่นึกไม่ออก บางคนบอกว่าเหมือนสตรีนางหนึ่งแต่ตอนนี้ไม่พบแล้ว ทำให้เหล่าองครักษ์ใจชื้นขึ้น เชื่อว่าต้องอยู่ในเมืองนี้แน่
หลันถิงกลับถึงบ้านก็ปิดบ้านเงียบ แล้วลากนายหญิงมากระซิบในห้องนอน
“นายหญิงเจ้าคะ วันนี้มีคนเอารูปวาดนายหญิงมาตามหาเจ้าค่ะ”
“จริงหรือ แล้วมีติดประกาศจับหรือไม่”
“ไม่มีเจ้าค่ะ”
ได้ยินดังนี้นางค่อยสบายใจ หากต้องหลบหนีตอนนี้นางคิดว่าคงจะไม่ดีต่อครรภ์นางเท่าไหร่ หรือหากหลบหนีก็คงต้องอาศัยบารมีขององค์ชายหย่งคังหวู่
“เราจะทำอย่างไรดีเจ้าคะนายหญิง หากคนในหมู่บ้าน...” หลันถิงกังวลว่าหากมาถามคนในหมู่บ้าน คนเหล่านั้นอาจจะทำให้นางต้องโดนจับไปก็เป็นได้
“ไม่มีประกาศจับคงไม่เป็นไร อย่างน้อยข้าก็ไม่ใช่นักโทษ” ไม่รู้ว่าคนที่ตามหานางคราวนี้เป็นคนของใคร หากเป็นคนที่คิดเอาชีวิตนางก็ต้องหลบหลีกให้ถึงที่สุด ตอนนี้ไม่ห่วงต
