ตุบ!!
ลูคัสโยนร่างบางบนที่นอนอีกครั้งและอย่างแรงเหมือนตอนแรก มิลินรีบคลานหนีร่างสูงที่มองด้วยสายตาที่ลุกวาว และยิ้มน่ากลัวมาที่เธออย่างลนลาน
“อ๊ะ...” ร่างบางร้องด้วยเสียงตกใจที่มือแกร่งมากำข้อเท้าเธอแน่น และลากลงมาด้วยความรุนแรงไม่ออมแรงสักนิด
“จะหนีไปไหน ถ้ามีสมองคิด ก็คิดหน่อยว่าอยู่บ้านฉันขนาดนี้แล้วจะหนีไปไหนรอด”
“ไอ้ชั่ว ฉันเกลียดนาย” มิลินบอกด้วยเสียงหนักแน่นและจ้องมองคนตรงหน้าเขม็ง
“ฮ่า ๆ หึ ปากเก่งใช้ได้ ปากเก่งให้ตลอดล่ะ”
แควก!!
“โอ๊ยยย”
มือหนาแกร่งกระชากชุดที่ปกปิดเรือนร่างบางกระชากออกอย่างแรงจนขาดติดมือ เขายิ้มที่เห็นร่างบางซ่อนรูป เขาจ้องมองบราเซียสีดำที่โอบอุ้มอกอวบสองเต้าที่แทบล้นทะลักออกมา
“ของเธอนี่ใหญ่ไม่เบานะ”
“เอามือสกปรกของนายออกไปเดี๋ยวนี้” มิลินดิ้นพล่านและบอกให้ชายหนุ่มเอามือออกจากหน้าอกของเธอ
ลูคัสไม่ได้สนใจและบีบขย้ำอย่างแรงจนร่างบางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ
