มิลินกำลังวุ่นวายกับการทำอาหารเช้าให้ชายหนุ่มถ้าเขาลงมาแล้วอาหารเสร็จไม่ทันเขาจะหงุดหงิดและต่อว่าเธอสารพัด เธอรีบจัดจาน ทำอาหารเช้าง่าย ๆ และกาแฟดำตามที่เขาชอบดื่มทุกเช้า เธอก้มดูเวลาใกล้ถึงเวลาที่ชายหนุ่มจะลงมาแล้ว เธอจึงยกจานมาวางที่ห้องทานอาหารและนั่งพร้อมทานกับเขาอย่างรู้หน้าที่
“เธอมาอยู่รับใช้ฉันมากี่วันแล้ว มิลิน” เสียงห้วน ๆ ตะโกนถาม
“วันนี้เข้าหกเดือนกับอีกสองวัน” เธอตอบกลับนิ่ง ๆ
“ก็นานแล้วนิ แต่ทำไมยังลืม ฉันลงมายืนหัวโด่ไม่คิดจะทักทายหรือไง” เขาถามห้วน ๆ ชายตามองอย่างไม่สบอารมณ์
“ฉันก็กำลังจะทักทาย นายเอ่ยมาก่อนเอง จะกินก็กิน ไม่กินจะได้เก็บ ฉันมีงานบ้านต้องทำอีก” ใช่หญิงสาวต้องทำงานบ้านอีกไม่ใช่แค่อาหารเช้าเท่านั้น แต่ทุกอย่างภายในบ้าน ตั้งแต่ที่เอาเธอมาอยู่เธอเหมือนคนรับใช้มิปาน แม่บ้านคนก่อนเขาก็ยกเลิกสัญญาและให้เธอเข้ามาทำแทนทั้งหมด
“ปากเนอะ เก่งเหมือนเดิม”
“ถ้าไม่ชอบ
