“อาจารย์หญิงแน่เลยเพคะ”
“ท่านรีบไปเชิญพวกนางเข้ามาเถอะ”
“รับทราบพ่ะย่ะค่ะ”
ไม่นานอาจารย์หญิง “เนี่ยหลิง” ก็เดินเข้ามาในกระโจมพร้อมกับสตรีอีกนางหนึ่งที่อันเฟยไม่ได้พบนานแล้ว
“อาจารย์หญิง เป็นท่านจริง ๆ ด้วย ซูหลิง เจ้าก็มาด้วย”
“เด็กดื้อคนนี้นี่ เจ้าสบายดีหรือไม่ ข้าได้ยินเรื่องที่เจ้ามาที่นี่แต่ไม่คิดว่าจะมาแบบนี้”
“อาจารย์ไม่ต้องห่วงข้าสบายดีเจ้าค่ะ ท่านไปนั่งก่อนเถอะเจ้าค่ะ”
“พระชายา….สนมลี่”
ลี่ฟางเดินเข้ามาหาซูหลิงและกอดนางเอาไว้อย่างสนิทสนม นางไม่มีโอกาสได้ทำเช่นนี้มาก่อนเมื่อตอนอยู่ที่จวนท่านอ๋องด้วยกัน เพราะต่างฝ่ายต่างมีความลับและทำงานให้คนของตัวเองอย่างลับ ๆ ซูหลิงถึงกลับแปลกใจเมื่อลี่ฟางเดินเข้ามากอดนางอย่างไม่ถือตัว
“ท่าน…”
“ข้าไม่ใช่สนมลี่แล้วนะซูหลิง ข้าเป็นเพียงบุตรท่านแม่ทัพเท่านั้น เจ้าเรียกข้าว่าลี่ฟางก็พอ”
“เป็นไปได้อย่างไร เกิดอะไรขึ้น”
“เรื่องมันยาวน่ะ เรื่อ
