จ้าวซ่งที่เห็นความกังวลในสีหน้าของหู่โต้ว จึงเอ่ยปากออกมาเสียก่อน
“พี่ภรรยา หากท่านกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย เรื่องนี้ข้าจะจัดการให้ข้ารับ ท่านฟังข้าให้จบเสียก่อน ต่อไปหากท่านมีเงินมากพอแล้วค่อยนำมาคืนข้าก็ยังได้” จ้าวซ่งที่กลัวว่าหู่โต้วจะเอ่ยปฏิเสธความหวังดีของตนก็รีบเอ่ยออกมาเสียก่อน
“ใช่เจ้าค่ะ หากอาจ้านรักเรียนท่านก็ควรส่งเสริมมิใช่รึ เรื่องเงินท่านอย่าได้กังวล ขายผักให้ข้าต่อไปท่านก็จะมีเงินมากพอส่งให้อาจ้านเรียนแล้ว” หู่เหมยนางช่วยพูดอีกคน
“เช่นนั้นก็ได้” หู่โต้วยอมแพ้น้องสาวและน้องเขยทันที
บุตรชายคนโตของเขาก็เข้าเมืองไปใช้แรงงานนับตั้งแต่มีครอบครัวของตนเอง ส่วนบุตรสาวคนรองก็แต่งออกไปอยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งแล้ว คงเหลือก็เพียงบุตรชายคนเล็กของเขาเท่านั้นที่ยังไม่หมดห่วง
หากมีสักคนที่ได้เล่าเรียนมีความรู้จะไม่ดีได้อย่างไร วันนี้บุตรชายคนโตของหู่โต้วก็กลับมาที่หมู่บ้านพร้อมภรรยาและบุตรชาย
