หลังจากที่ตกลงกันเรียบร้อยแล้ว พีรชัชก็ให้พราวรุ้งพาเขาไปพบบิดามารดาของเธอ พร้อมกับดอกไม้ธูปเทียนพ่อขอขมาพวกท่าน ซึ่งพวกท่านก็เข้าใจและยอมรับบุตรเขยคนนี้ ด้วยเพราะรู้ว่าเขาคือคนที่บุตรสาวของตนเองรักมาตลอด และตอนนี้ทั้งสองก็สมหวังกันเรียบร้อยแล้ว หนำซ้ำกำลังจะมีหลานให้พวกท่านได้เชยชมเสียอีก มันยิ่งกว่าโชคสองชั้นแล้วล่ะ
ส่วนเรื่องงานแต่งงานทั้งพีรชัชและพราวรุ้งเห็นพร้องต้องกันว่าจะยังไม่อยากจัดงานแต่งงาน รอพราวรุ้งคลอดก่อนแล้วให้ลูกของทั้งสองคนมาอยู่ในงานแต่งอันอบอุ่นนี้ด้วยกัน และพีรชัชก็ต้องการให้บิดามารดาของพราวรุ้งสบายใจ เขาจึงจดทะเบียนกับพราวรุ้งก่อน เพื่อให้บุตรที่เกิดมานั้นเป็นบุตรที่ถูกต้องตามกฏหมายของเขาและพราวรุ้ง อีกทั้งจะได้ให้ความมั่นคงกับหญิงสาว เพราะเขาคนนี้จะไม่มีวันหนีเธอไปไหน จะอยู่ข้างๆ เธอจนเป็นตาเป็นยายไปด้วยกัน
หนึ่งปีต่อมา...
งานแต่งงานที่เรียบง่ายและสวยงามของพีรชัช
