“สวัสดีค่ะคุณตาคุณยาย เดวานะคะ หลานสาวคนโตแห่งไร่จันทรัช เดวาจะแนะนำให้คุณตาคุณยายรู้จักน้องๆ ของเดวานะคะ คนนี้เหนือ น่าน เวลา เมฆ หมอก ฟ้า ฝน ต้นไม้ ต้นไผ่ ต้นข้าว ต้นหลิว และต้นเตยค่ะ” เดวาแนะนำตัวเองกับน้องๆ ให้จาตุรงค์กับพิมลนาฏได้รู้จัก หากปล่อยให้น้องๆ ได้แนะนำตัวกันเองคงได้โอ้อวดตัวตนของแต่ละคน กว่าจะพูดจบครบทุกคน เกรงว่าจะหลับกันไปเสียก่อน เพราะแต่ละคนก็ช่างเจรจากันทั้งนั้น ด้วยความขี้โม้นั้นมาตามสายเลือดของประมุขไร่จันทรัช
“สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ” เด็กๆ ทักทายด้วยการไหว้
“มากันพร้อมหน้าแบบนี้ คงมาร่วมแสดงความยินดีกับคนในครอบครัวกันสินะ” จาตุรงค์คาดเดา แม้จะจำได้ว่าลูกๆ บ้านนี้จบปริญญาโทกับปริญญาเอกจากต่างประเทศทุกคน แต่สมาชิกไร่จันทรัชมากันพร้อมเพียงขนาดนี้ คงเป็นสมาชิกคนใดคนหนึ่งในครอบครัวคว้าปริญญาโทหรือปริญญาเอกเพิ่มกันไปอีกใบเป็นแน่
“ครับ ผมกับทุกคนมาแสดงความยินดีกับคนในครอ
