“พี่น่านฟ้าคะ แพรว่ามันไวเกินไปค่ะ แพรพึ่งเรียนจบและพึ่งได้ทำงานเองค่ะ แพรยังไม่คิดเรื่องแต่งงานค่ะ”
เธอไม่รู้จะปฏิเสธแบบไหนเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเสียความรู้สึก จึงบอกปัดไปก่อน
“อืม... พี่เข้าใจน้องแพรครับ ยังไงพี่ให้น้องแพรเก็บไปคิดนะครับ” เขาไม่รีบร้อน ปล่อยให้หญิงสาวได้คิดก่อน
“ค่ะ พี่น่านฟ้า” เธอได้แต่คิดหนัก
รถหรูราคาแพงของน่านฟ้าเคลื่อนตัวไปตามท้องถนน เขาขับไปเรื่อย ๆ จนถึงบ้านของแพรไหม เขาจอดรถโดยไม่ดับเครื่องยนต์ ก่อนที่แพรไหมจะเปิดรถลง น่านฟ้าได้ให้หญิงสาวได้คิดเรื่องที่เขาบอกเธอ
“แพรขอคิดดูก่อนนะคะพี่น่านฟ้า เรื่องนี้แพรตัดสินใจไม่ได้ค่ะ มันเป็นเรื่องใหญ่แพรขอเวลานะคะ” ดวงตากลมโตสบตาชายหนุ่ม
“พี่จะรอครับ” น่านฟ้ายิ้มให้หญิงสาว และลงจากรถอ้อมไปเปิดประตูให้แพรไหม หญิงสาวยืนส่งชายหนุ่มขึ้นรถ จากนั้นเธอจึงเปิดประตูเล็กเดินเข้าบริเวณบ้าน เมื่อแพรไหมเดินลับสายตา เสียงรถน่านฟ้าก็ขับออ
