“พ่อคะเดี๋ยวกินข้าวอิ่มหนูขอไปเดินดูสวนพ่อหน่อยนะคะ”
เธอมองเห็นแต่ไกลๆ อยากเดินเข้าไปดูใกล้ๆบ้าง
“ได้สิลูก แต่แดดร้อนใส่หมวกกับเสื้อแขนยาวด้วย”
“งั้นผมขอเดินเป็นเพื่อนด้วยได้ไหมครับ”
ปรมินทร์รีบเสนอตัว
“ตามสบายครับ ถ้าคุณปรมินทร์ไม่รีบ”
กิตติธัชพอมองออกว่านายเกษตรสนใจลูกสาวตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะปรมินทร์เป็นคนค่อนข้างสุภาพนิสัยดี และที่สำคัญยังโสดอีกด้วย สาวๆแห่มาตามจีบเยอะแยะ แต่ก็เหมือนเขาจะยังไม่ถูกใจใคร เพราะรู้จักกันมาเป็นปี ตั้งแต่เขาย้ายมาประจำที่นี่
“เอื้อย เอื้อยไปกับเพินโลดเด้อ หนูบ่ไปนำดอกมันฮ้อน แต่ว่าขอเบิ่งติ๊กตอกในโทรศัพท์เอื้อยแน่”(พี่ไปกับเขาเลยนะ หนูไม่ไปด้วยหรอกมันร้อน แต่ว่าขอดูติ๊กต๊อกในโทรศัพท์พี่หน่อย)
น้องสาวตัวน้อยรีบปฏิเสธ
“ได้สิพี่ไปเอง นี่มือถือ”
เกลปลดล็อคหน้าจอให้น้อง ก่อนจะเดินเข้าไปในสวน เพื่อชมผลผลิตของพ่อ
“คุณลุงกิตเก่งมากนะครับ ทำสวน
