EP.5 Hit Tha Roof

1898 คำ
"ทำขนาดนี้ไม่ถอดเสื้อออกเลยล่ะครับ" ดวงตาฉันเบิกกว้างมองอ.รามที่กำลังปรือตามองมาที่ฉันด้วยความตกใจขณะที่เขาทำเพียงแค่ยกยิ้มพร้อมมองฉันด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ "เอ่อ.." ฉันดึงมือกลับพร้อมกับพยายามจะลุกจากตักอ.รามแต่เขากลับคว้าเอวฉันไว้และขยับใบหน้าเข้ามาใกล้จนได้กลิ่นวอดก้าที่โคตรจะคละคลุ้ง "กลัวอะไร" อ.รามถามอีกครั้งพร้อมกับหัวเราะขำเมื่อฉันยังคงนิ่ง คนตัวโตกว่าขยับอิงไปทางด้านหลังพร้อมกับค่อยๆไล้มือขึ้นปลดกระดุมตัวละทีละเม็ดพลั้นสายตาดุดันก็จ้องมองสบตากับฉันราวกับว่ามือที่กำลังปลดกระดุมตอนนี้กำลังปลดของฉันอยู่ โอ้ยย เซ็กซี่มากเป็นคนที่ฉันพูดในใจแปดร้อยรอบต่อวันว่าเซ็กซี่มากๆ "ไม่ดูล่ะ" โหยย ปลดเสร็จมีสบัดเสื้อออกให้ฉันได้เห็นซิกแพคแบบเต็มๆตาอีก และใช่..มีแปดแพคเลยอ่ะเป็นลอนมาเลยแม่! ฟึ้บ.. "อึ่ก" "จับได้" ฉันเบิกตามองมือใหญ่ที่กำลังจับมือฉันให้วางแนบไปกับหน้าท้องแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแน่นปึกของเขา หัวใจฉันเต้นแรงแต่ความอายในจังหวะนี้มันหมดไปแล้ว อาจารย์ดีเหลือเกิน.. มือฉันลูบไล้สะเปะสะปะไปตามลอนสวยขณะที่อ.รามก็มองฉันด้วยรอยยิ้ม รอยยิ้มที่ดูมีอะไรตลอดเวลาอ่ะแต่เหนือสิ่งอื่นใด กล้ามหน้าท้องคือแน่นมากแน่มากๆ! "ไอ้รามอยู่ในนี้ไหมวะ!?" ฟึ้บ! ดวงตาฉันเบิกกว้างพร้อมกับมือฉันที่ผละออกจากหน้าท้องแกร่งและหันมองที่บานประที่กำลังปิดล็อคแน่นก่อนหันมองอ.รามที่กำลังเอียงใบหน้างุนงงกับเสียงเมื่อกี้อยู่ "ชู่ว์ เงียบนะคะ" ฉันกดนิ้วลงที่ริมฝีปากหยักพร้อมหันมองที่บานประตูอีกครั้งเพราะรู้สึกว่าเพื่อนในกลุ่มของอ.รามที่ออกมาตามหาจะเดินมาที่ห้องนี้ แล้วคือจะให้พวกเขาเห็นว่าฉันอยู่กับอ.รามในห้องนี้ไม่ได้ไง เห็นฉันก็จบดิอ่อยพี่จอนแทบตายแต่กลับมาอยู่กับอ.รามในห้องน้ำสองคนเนี้ยนะ "ไอ้รามอยู่ในห้องนี้ไหมวะ?" ปึ่กๆ ถามไม่พอแถมยังมาเคาะประตูอีก ฉันถอนหายใจก่อนจะสะดุ้งเพราะคนที่ฉันกำลังปิดปากด้วยปลายนิ้วเริ่มไม่อยู่เฉย "อือ..ทำอะไรคะเนี้ย" ฉันกระซิบเสียงเบาพร้อมเบิกตามองนิ้วเรียวของตัวเองที่กำลังถูกริมฝีปากหยักกลืนกินเข้าไปในโพรงปากอุ่นร้อนช้าๆ ฉันกลืนน้ำลายพร้อมเหงื่อที่กำลังตก เพื่อนเขาก็ยังอยู่ข้างนอกแต่อ.รามก็ยังทำงี้เนี้ยนะ ไม่สิเขามีสติไหมถามก่อนเถอะ "คะคุณ หยุดก่อน" ริมฝีปากฉันเริ่มเม้มแน่นมองนิ้วตัวเองที่ถูกลิ้นร้อนเกาะเกี่ยวหยอกล้อภายในโพรงปากอุ่นขณะที่มือใหญ่ก็รวบเอวฉันพร้อมบังคับให้เอวฉันขยับบดไปกับเป้าของเขาช้าๆ "อ๊ะอือ.." "มันอยู่ไหนของมันวะ" ฉันใช้มืออีกข้างคล้องคออ.รามไว้พร้อมกับขยับบดเอวตัวเองใส่เป้าที่กำลังพองตัวโดยที่อ.รามไม่ต้องทำเองพร้อมกับสบตากับดวงตาดุดันไม่หลบหนี ฉันหลงอ่ะ..ตอนนี้อารมณ์ฉันอยู่เหนือความกลัวแล้วด้วยซ้ำ "อยากไหม" อ.รามถามเสียงพร่าพร้อมใช้มือใหญ่กดท้ายทอยฉันให้ขยับลงไปหาแต่ดันเป็นฉันเองที่ทนไม่ไหวผละนิ้วชื้นตัวเองออกจากโพรงปากอุ่นและจับหน้าอ.รามไว้ก่อนบดขยี้ริมฝีปากตัวเองแนบลงที่ริมฝีปากหยักสุดเซ็กซี่ของเขา "อึ่ก" ฟึ้บ! ฉันบดเอวใส่อ.รามจนรู้สึกว่าซับในตัวเองเริ่มเปียกชื้นและทันทีที่ริมฝีปากเราประกบกันอ.รามก็ขยับเรียวลิ้นไล่ต้อนฉันที่จูบตอบเขาด้วยสัมผัสที่ล้ำลึกและรุนแรงจนร่างกายฉันเริ่มสั่น ทั้งรสของเหล้าและกลิ่นของบุหรี่ของอ.รามมันทำเอาฉันมึนหัวแต่ดีที่ฉันยังมีรสความหวานของสตรอว์เบอร์รีที่เพิ่งกินไป "อื้ออ" มือใหญ่สอดแทรกนิ้วเรียวตัวเองเข้ามาภายในซับในของฉันทำเอาฉันต้องขยับลุกและจับไหล่เขาไว้แน่น "มะไม่ใส่นะ" "แล้วเธอจะเสร็จได้ไง?" "เสร็จ" ฉันกลืนน้ำลายพร้อมปลดซิบกางเกงอ.รามขณะที่ริมฝีปากหยักก็กดจูบลงมาอีกครั้ง "อื้ออ" ฟึ้บ.. "อ่า" อ.รามครางต่ำเมื่อฉันกำเข้าที่ตัวตนที่กำลังขยายใหญ่ของเขาและมันใหญ่จริง กำไม่รอบเลย..ดีมากแม่อ.รามใหญ่จนฉันเนื้อเต้นไปหมดแล้ว! "จะทำภายนอกหรอ?" "อืออ หนูไม่สะดวกให้เข้าจริงๆ" "หึ อยากรู้เหมือนกันว่ามันจะเสร็จได้ไหม" ฉันกลืนน้ำลายพร้อมกับน้ำตาตัวเองที่กำลังคลอเบ้าด้วยความกระสัน อ.รามกดจูบตามต้นคอฉันพร้อมกับบีบเค้นสะโพกฉันแน่นขณะที่ฉันก็ขยับกึ่งกลางที่กำลังชื้นแฉะของตัวเองแนบลงไปตามท่อนเอ็นที่กำลังขยายใหญ่พร้อมกับขยับถูไถซึ่งนั้นทำเอาคนใต้ร่างครางต่ำพร้อมกระแทกใส่ในบางจังหวะที่เรากระสันจนทนไม่ไหว "อ๊ะอ๊ะ ดีไหมคะอาจารย์" ฉันขยับยิ้มพร้อมกับขยับให้ร่องสาวแนบไปตามความยาวก่อนถูไถเร็วและแรงขึ้น มันก็ท่าขย่มแหละเพียงแค่ไม่ได้สอดใส่ อ.รามเงยหน้ามองฉันพร้อมกับยิ้มร้ายก่อนเราจะขยับบดจูบแลกลิ้นตามอารมณ์ที่กำลังพุ่งสูงขึ้น ยิ่งสูงฉันก็ยิ่งขยับเอวถี่จนอ.รามคำรามต่ำ "อยากฟัคแรงๆ!" พรึ่บ! "อ๊ะ!?" ดวงตาฉันเบิกกว้างเมื่อร่างสูงขยับลุกและจับให้ฉันขยับขึ้นไปนั่งคุกเข่าบนฝาชักโครกและหันเข้าหาฝาผนัง "หุบขาแน่นๆ" ฉันรีบหุบขาทันทีพร้อมกับเอ็นร้อนที่ขยับดันเข้ามาจนแทรกออกมาถึงด้านหน้า อ.รามจับเอวฉันไว้แน่นขณะที่มืออีกข้างก็บีบเค้นนมฉันผ่านเนื้อพาก่อนเริ่มขยับกระแทกด้วยจังหวะรุนแรงจนเกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องน้ำ มันดังออกไปข้างนอกแน่แต่ฉันไม่สน "อ๊ะอ๊ะ เอาหนูแรงๆเลยค่ะอาจารย์" ฉันดันพนังไว้พร้อมเอนสะโพกตัวเองให้อ.รามได้กระแทกสะดวกก่อนเขาจะเชยคางฉันขึ้นไปกดจูบแลกลิ้นจนน้ำลายเราไหลลงมาตามต้นคอฉัน พั่บพั่บพั่บ!! ทั้งใหญ่ทั้งเอาแรงแบบนี้ใครมันจะไปทนไหว! ฉันสะบัดหน้าไปมายามที่เอ็นร้อนกระแทกผ่านกึ่งกลางฉันมันทั้งร้อนและแรงดีจนฉันทนกลั้นเสียงครางตัวเองไม่ไหว "อ่า น่าเอาชิบหาย" อ.รามสบถพร้อมกดจูบตามลาดไหล่ฉันขณะที่เอวก็กระแทกอัดไม่หยุด ถึงจะไม่ได้สอดใส่แต่มันก็ไม่ได้แปลว่าเราจะไม่เสียว มันเสียวมากและยิ่งท่อนเอ็นร้อนเสือกไสถูไถไปกับร่องสาวฉันเร็วแค่ไหนฉันยิ่งตาพร่า "จะเสร็จอ๊ะอ๊ะ อ๊า!!" ร่างกายฉันกระตุกเกร็งพร้อมกับอ.รามที่กำลังคำรามต่ำขณะที่สะโพกก็กระแทกอัดเร็วและแรงขึ้นจนร่างกายฉันสั่นไหว "ในปากเธอได้ไหม?" ฉันหันขวับมองแววตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่กำลังมองมาทันที ถึงฉันจะให้ขนาดนี้แต่ฉันไม่เคยให้ใครแตกใส่ปากเลยนะแต่พอเห็นแววตาที่กำลังมองมาฉันกลับพยักหน้าและขยับลงนั่งคุกเข่าลงที่พื้นพร้อมกับท่อนเอ็นร้อนที่ขยับแทรกเข้ามาในเรียวปาก "อื้ออ" ใหญ่มากร้อนมาก! อ.รามกำเส้นผมฉันแน่นพร้อมกับขยับเอวสวนเข้ามาจนฉันกระอักเขาจึงขยับออกและเปลี่ยนเป็นชักแก่นกายตัวเองเอง "ปากเล็ก" ฉันถลึงตาใส่เมื่อเขาบ่น "อาจารย์ใหญ่เกินไปเถอะ!" "อ้าปาก" ฉันอ้าปากพร้อมจับกางเกงเขาไว้แน่น ฟึ้บๆๆ "อึ่ก!" "อื้ออ" ฉันหลับตาแน่นพร้อมกับหยาดน้ำรักที่พุ่งเข้าใส่และเขาเหมือนจะแกล้งเพราะดันขยับส่วนหัวตัวเองมาจ่อที่ริมฝีปากฉันจนฉันต้องรับเอาทุกหยาดหยดเขาเข้ามา "แค่กๆๆ" เต็มปากเต็มคำ ฉันเหลือบมองคนที่กำลังมองลงมาทั้งน้ำตาก่อนอ.รามจะดึงให้ฉันขยับลุกและจะขยับมาจูบปากอีกแต่ฉันยกมือห้ามเขาไว้ก่อน "อืออื้อ" ฉันส่ายหน้าก่อนเปิดฝาชักโครกพร้อมคายน้ำรักในปากทิ้ง "นึกว่าจะกลืน" "กลืนไปแล้วค่ะแต่นี่คือมันเหลือ!" ฉันหันไปแย้งเขาทันทีก่อนจะเม้มปากมองร่างสูงและไล้สายตามองท่อนเอ็นที่สงบลงด้วยความสบายใจ..อย่างน้อยก็เสร็จแต่มันโคตรจะดี "อยากอีก" ฉันเงยหน้าสบตากับอ.รามที่ยังไม่สร่างและส่ายหน้าไปมา "ไม่ได้หรอกค่ะถ้าอาจารย์สร่างมีหวังหนูจบเห่แน่" ฟึ้บ ฉันจัดการใส่กางเกงอ.รามให้ดีๆ พร้อมจัดการเสื้อผ้าเขาให้เข้าที่ก่อนจะเงยหน้ามองและใช้หลังมือตัวเองเช็ดคราบต่างๆออก "ไม่ต้องมองแบบนั้นหรอกค่ะหนูก็ค้างแต่เราไปต่อกันไม่ได้จริงๆ" คนเมายังคงมองฉันอย่างไม่เข้าใจก่อนฉันจะจัดการตัวเองดีๆและขยับมาเปิดประตูแง้มมองด้านนอก โอเคผ่าน พรึ่บ ฉันสะดุ้งและหันมองอ.รามที่ดึงฉันเข้าไปกอดจากด้านหลัง "ทำอะไรคะเนี้ย" "เอาเท่าไหร่" "คะ?" "คืนนี้ออกไปกับผมเอาเท่าไหร่?" ฉันกรอกตาและหันไปดันหน้าอกแกร่งออกห่าง "อันนี้เซอร์วิสค่ะไม่เอาเงินและไม่ให้เอาต่อ ต้องแยกแล้วค่ะคุณออกมาก่อน" ฉันว่าพร้อมพยุงอ.รามออกจากห้องน้ำด้านในก่อนจะเดินออกมาจากทางห้องน้ำอย่างยากลำบากเพราะคนเมาแม่งเ****นไม่หยุด ตลอดทางเดินนี่ซุกไซร้ฉันจนเกือบจะล้มกันไปหลายรอบแล้ว คือกูอ่ะก็อยากได้เว้ยแต่ถ้าอ.รามมารู้ทีหลังว่าคนที่เอากันคือฉัน ฉันที่เป็นนักศึกษาในคลาสตัวเองนี่จะยังไง!? "อยู่นี่นี่เอง!" ฉันหันกลับหันมองพี่ที่ทำงานด้วยกันก่อนจะยิ้มแห้งให้เธอเมื่อเธอเห็นฉันที่กำลังพยุงอ.รามอยู่ "ทำไมมาด้วยกัน?" "ก็รักออกตามหาอ.รามช่วยเพื่อนเขาอ่ะค่ะพี่ชะเอม เนี้ยไปเจอนั่งเมาอยู่ทางห้องน้ำและช่วยพากลับ" "งั้นเดี๋ยวพี่ช่วยเอง" "ดีเลยค่ะพี่ รักฝากด้วยพอดีจะรีบไปบอกพี่น้ำว่าเจอแล้ว" "ได้ๆ มาค่ะพระราม" แหมเสียงหวานเชียวนะแต่ไม่หวานเท่าน้ำอ.รามที่ยังมีรสอยู่ในปากฉันหรอก ฉันยกยิ้มคนเดียวพร้อมมองร่างสูงที่เดินเซๆไปกับพี่ชะเอมด้วยความเสียดาย..เสียดายแหละแต่ฉันจะเอาอนาคตมาทิ้งเพราะตัณหาตัวเองไม่ได้ ต้องตัดใจแม้อาจารย์จะใหญ่และกล้ามหน้าท้องลอนสวยขนาดไหนก็ตาม!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม