เสียงเคาะประตูทำให้ริคาร์โด้หัวเสีย พลางกัดฟันแน่นยามเมื่อขยับร่างไปเปิดดูว่าใครมาเยือน อดีตพ่อเลี้ยงสบถพึมพำด่าไม่ขาดปากขณะตะโกนเสียงดังอย่างไม่เกรงใจว่า “โอย..มีอะไรอีกล่ะ น่ารำคาญจริงโว้ย”
พูดจบอดีตพ่อเลี้ยงของตะวันวาดก็เปิดประตูกว้าง เวลานี้ไม่คิดจะคล้องโซ่กับประตูห้องเอาไว้ เผยให้เห็นชายวัยกลางคนที่ยังดูดี ผิดกับเขาเองที่มีสารรูปโสโครกและซอมซ่อ กวาดตามองอีกฝ่ายขึ้นลงด้วยสายตาหยาบคาย ขณะที่ผู้มาเยือนถามด้วยน้ำเสียงสุภาพว่า
“คุณคือริคาร์โด้พ่อเลี้ยงของคุณตะวันวาดใช่ไหม”
“ตะวันวาดไหน? ไม่รู้จัก?”
ริคาร์โด้ปฏิเสธทันควัน ยามนึกถึงสัญญาเมื่อเดือนที่แล้วซึ่งให้กับใครคนหนึ่งพร้อมกับเงินก้อนโต อเล็กซ์ถอนใจยาว มองอีกฝ่ายด้วยสายตาสมเพช คนอย่างนี้คงมีแต่เงินเท่านั้นถึงจะง้างปากได้
“ถ้าคุณยอมพูดความจริง รับรองว่าเจ้านายของผมจะจ่ายค่าตอบแทนให้คุณอย่างงาม” อเล็กซ์ยื่นข้อเสนอแล้วเขาก้องผุด
