บริเวณหน้าร้านคอร์ฟฟี่ช็อป ตะวันวาดที่มีแก้วกาแฟเอสเพรสโซร้อนๆ ในมือก็กำลังเปิดประตูออกมาโดยไม่ทันมองว่ามีคนกำลังเปิดประตูสวนเข้ามา หล่อนจึงเดินชนเขาเต็มๆ ด้วยความไม่ตั้งใจ แถมกาแฟร้อนในมือยังหกรด อีกฝ่ายอีกด้วย
“โอ๊ะ” หล่อนอุทานด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าเสื้อสูทของอีกฝ่ายนั้นมีคราบกาแฟหกรดบริเวณแขน หญิงสาวรีบก้มหน้าขอโทษขอโพยอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว “ขอโทษนะคะ ดิฉันไม่ได้ตั้งใจ”
ทว่าชายหนุ่มกลับส่งยิ้มให้หญิงสาวอย่างไม่ถือสาพลางพูดว่า “เป็นความผิดของผมเองครับที่เดินชิดคุณเกินไป”
“ดิฉันก็ผิดเหมือนกันค่ะที่ไม่ทันระวัง” หล่อนส่งยิ้มอ่อนๆ เป็นเชิงขอบคุณที่เขาไม่เอาเรื่องหล่อน ขณะเอ่ยด้วยความเกรงใจว่า “ดูสิคะดิฉันทำเสื้อคุณเลอะเลย”
“เรื่องแค่นี้เองครับ ไม่เป็นไร”
“รู้สึกผิดจริงๆ ค่ะ” แม้ฝ่ายนั้นจะไม่ถือสา ทว่าหญิงสาวก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี ด้วยอุปนิสัยส่วนตัวเป็นคนขี้เกรงใจอยู่แล้ว
“อย่ารู้สึก
