แคสแซนดร้าที่ลากเดเมียนให้เดินมาด้วยกันทันเห็นทั้งสามพากันเดินเข้าภัตตาคารหรูที่อยู่ห่างไปไม่ไกลนักก็รีบจ้ำเดินตามเข้าไปอย่างรวดเร็ว หวังให้ เดเมียนทันเห็นชัดๆ ถนัดตาว่าแม่เมียยาจกของเขานั้นกำลังควงอยู่กับผู้ชายคนอื่น
หญิงสาวปราดเข้าไปทักทายชาร์ลทันทีที่เห็นว่าเขานั่งตรงข้ามกับผู้หญิงตัวเล็กผมยาวดำขลับ โดยข้างกายเจ้าหล่อนก็มีชายหนุ่มหน้าตาดีนั่งอยู่เคียงข้าง “สวัสดีค่ะมิสเตอร์คอร์นเนอร์”
ชาร์ลมองการแสดงของหญิงสาวแล้วก็ขยับยิ้มรับ ทว่าก็ทักหล่อนกลับด้วยน้ำเสียงดุจเดียวกัน “สวัสดีครับมิสเวอร์รีน” แล้วชายหนุ่มก็ตวัดตามองคู่ควงของแคสแซนดร้าซึ่งยืนเงียบกริบ
“ไม่คิดว่าจะเจอนายที่นี่นะเดเมียน”
เดเมียนถอนสายตาจากร่างเล็กที่สะดุ้งเฮือกตั้งแต่เห็นหน้าเขาแล้วตวัดตามองคนที่ทักเขาก่อน พลางตอบด้วยน้ำเสียงห้วน “ฉันก็ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเจอนายกับ...ตะวันที่นี่เหมือนกัน”
ชาร์ลเหยียดยิ้มหยัน จับน้ำเสี
