ตอนที่7 ใครบางคน

2050 คำ
คลับ… ตอนนี้นาวานั่งอยู่กับเพื่อนของเขาที่คลับของไท้ ซึ่งเป็นปกติของพวกเขาเวลาว่างก็มักจะมารวมตัวกันอยู่ที่นี่ตลอดเพื่อแลกเปลี่ยนและหาอะไรสนุก ๆ ทำนั่นเอง แต่ดูเหมือนวันนี้เพื่อนของเขาจะไม่สนใจอะไรนอกจากผู้หญิงข้างกายตัวเอง แล้วถามว่าเขามีผู้หญิงข้างกายของตัวเองไหม แน่นอนว่าต้องมี แต่เขากลับรู้สึกไม่สนุกเหมือนทุกครั้งที่มา ไม่พอใจกับการปรนนิบัติจากหญิงสาวข้าง ๆ ตัวเอง จนสุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวกับความต้องการของร่างกาย และเขาต้องการปลดปล่อยให้เร็วที่สุด โดยร่างบางที่สดใหม่ของใครบางคน “กูกลับล่ะ” นาวาก็หันไปบอกเพื่อนตัวเองพร้อมกับจะลุกออกไป “คุณวีจะไปแล้วเหรอคะ” หญิงสาวที่มาบริการเขาเอ่ยถามขึ้น “อืม” นาวาตอบแค่นั้นก็เดินออกจากคลับมาที่รถของตัวเองก่อนจะต่อสายหาใครบางคนที่เขาต้องการในตอนนี้ (ฮัลโหล) เสียงงัวเงียเหมือนคนนอนแล้วดังขึ้นอย่างขี้เซา นั่นยิ่งทำให้เขาอยากเจอหน้าเธอเร็วที่สุด “ฉันให้เวลาสิบนาทีออกมารอหน้าบ้าน ฉันจะไปรับ” พูดจบเขาก็วางสายไปทันทีก่อนจะขับรถออกจากคลับด้วยความเร็ว และแน่นอนว่าที่ที่เขาจะไปก็คือ บ้านของลูกพลับ ลูกพลับตื่นขึ้นมาเต็มตาทันทีเมื่อปลายสายพูดออกมา และมันก็เดาได้ไม่ยากเลยว่าใครโทรมาหาเธอในเวลานี้ แต่เขาจะมาหาเธออย่างนั้นเหรอ เขาจะมารับเธออย่างนั้นเหรอ ถ้าเธอไม่ไปกับเขา ไม่ทำตามที่เขาบอก จะเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือว่าพ่อของเธอไหมนะ สุดท้ายลูกพลับก็เลือกจะลงไปรอนาวาที่ประตูรั้วหลังจากเธอนั่งจมอยู่กับความคิดของตัวเองมาสักพัก โดยที่ไม่นานก็มีรถหรูเข้ามาจอดที่ประตูรั้ว นั่นทำให้ลูกพลับเลือกจะเปิดประตูบานเล็กแล้วเดินไปออกไปหยุดอยู่ที่ประตูรถฝั่งคนขับทำให้นาวาลดกระจกลง “ขึ้นมา” “พรุ่งนี้หนูมีเรียน หนูขอ...” “ขึ้นมา!” เสียงเข้มของนาวาเอ่ยขึ้นเมื่อรู้ว่าลูกพลับกำลังจะขออะไรเขา ดูจากชุดนอนที่เธอใส่ลงมาหาเขาก็รู้แล้วว่าเธอกำลังจะไม่ฟังเขา “แต่...” “จะไปกับฉัน หรือจะให้ฉันเอาเธอบนรถตรงนี้!” มันไม่ใช่คำขู่ แต่มันคือทางเลือกให้กับเธอนั่นเอง สุดท้ายลูกพลับก็ต้องเดินออกไปขึ้นรถของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถึงแม้ว่านี่จะดึกแล้วคนอาจจะเข้านอนกันหมดแล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่อายกับการมีอะไรกับเขาบนรถข้างถนนได้หรอกนะ เธอยังมีความละอายแก่ใจอยู่ไม่เหมือนกับเขา... ..... และไม่นานรถหรูก็ขับมาจอดที่คอนโดหรูใจกลางเมืองที่เป็นคอนโดของนาวานั่นเอง แล้วที่เขาพาเธอมาที่นี่ก็เพราะที่นี่มันเป็นที่อาศัยของเขาซะส่วนใหญ่ เขาไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่ที่คาสิโนตลอดเวลาจนจะลากเธอขับรถไปมีอะไรถึงคาสิโนหรอกนะ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่ก็ตาม “ลงมา” นาวาเอ่ยขึ้นเมื่อเขาจอดรถดับเครื่องแล้วแต่ลูกพลับยังคงนั่งนิ่งไม่ขยับแม้แต่จะปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัว และน้ำเสียงของเขา การกระทำที่มัดมือชกของเขาทำให้เธอเลือกอะไรไม่ได้นอกจากพาตัวเองลงจากรถแล้วเดินตามร่างสูงเข้าไปในตัวตึกโดยที่ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบตลอดทาง จนกระทั่งลิฟท์หยุดอยู่ที่ชั้นสูงเกือบสุดของตึก นาวาเดินนำลูกพลับออกมาที่ห้องของตัวเองมุมสุดโดยมีลูกพลับเดินตามหลังเขามาช้าๆเพื่อทำใจกับเรื่องที่กำลังจะเจอต่อไปนั่นเอง “อยากให้เอาข้างนอกไหม” นาวาหันมาถามลูกพลับขึ้นเมื่อเขาเปิดประตูห้องเข้ามาแล้วแต่ลูกพลับยังเดินจงกรมอยู่ข้างนอกจนสร้างความหงุดหงิดให้กับเขาอย่างมาก “...” ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นอย่างรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจที่ถูกเขาเอาแต่ใจกับเธอขนาดนี้ แต่สุดท้ายเธอก็เลือกจะเร่งฝีเท้าตามเขาเข้าไปภายในห้องหรูหราและใหญ่โตมีพื้นที่และห้องต่าง ๆ เทียบเท่ากับบ้านขนาดกลางหนึ่งหลัง หมับ! “อ๊ะ!” ยังไม่ทันได้ตั้งตัวอะไร ร่างบางก็ถูกกระโจนเข้าหาก่อนจะถูกดันจนหลังบางดินกับผนังห้องและถูกปากร้ายซุกไซ้เข้ามาที่ซอกคอทันที จ๊วบบบ “ฮะ...เฮีย” ครั้งก่อนมันเกิดขึ้นเพราะเธอถูกควบคุมจากฤทธิ์ยา แต่ครั้งนี้มันเกิดขึ้นโดยที่สติเธอยังมีครบ มันทำให้เธออดจะกลัวไม่ได้ “อย่าเกร็ง” นาวาเอ่ยบอกลูกพลับขึ้นเมื่อร่างกายเธอเกร็งจนสั่น “นะ...หนูกลัว” “จำได้ไหมว่าครั้งที่แล้วเธอมีความสุขแค่ไหน มันไม่ได้น่ากลัวเลยสักนิดลูกพลับ” นาวาเอ่ยหลอกล่อหนูน้อยไร้เดียงสาของเขาออกไปด้วยน้ำเสียงอบอุ่น เพราะผู้หญิงไร้เดียงสาแบบนี้ต้องใช้ความอ่อนโยนเข้าแลก รับรองสยบแทบเท้านักต่อนัก “...” สายตากังวลและลังเลของลูกพลับแสดงออกมาอย่างชัดเจนทำให้นาวารู้สึกพอใจ เพราะตอนนี้เธอคงกำลังจะเชื่อเขาแล้วสินะว่ามันไม่ได้น่ากลัว แต่เขาก็ไม่ได้หลอกเธอนี่ เซ็กส์สำหรับเขามันคือความสนุก ความท้าท้าย ไม่มีอะไรที่น่ากลัวเลยสักนิด ไม่อย่างนั้นเขาจะมีมันได้เกือบทุกวันเหรอ “ถ้าเป็นเด็กดี เฮียจะทำมันเบา ๆ” น้ำเสียงกระซิบชิดริมฝีปากเอ่ยออกไป กลิ่นแอลกอฮอล์เข้ม ๆ ของเขาทำเอาหญิงสาวมึนงงไปชั่วขณะอย่างง่ายดาย มือหนาปลดกระดุมชุดนอนของเธอออกอย่างง่ายดายก่อนจะมันจะร่วงลงพื้น พลับกับบราสายเดี่ยวของเธอจนด้านบนเปลือยเปล่า จ๊วบบ! เขาก้มลงไปจูบปากเล็กสีสวยนั่นทันทีก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปในปากของเธอ และนั่นยิ่งทำให้เธอได้รับรสชาติแอลกอฮอล์มากกว่าเดิมจนมึนงงและมัวเมาไม่ต่างจากดื่มมาเอง ฝ่ามือหนาครอบครองหน้าอกคู่พอดีมือก่อนจะบีบเค้นมันเบา ๆ และสะกิดยอดอกเล่นจนมันแข็งเป็นไตพลับกับขนอ่อนที่ลุกทั่วร่างกายของหญิงสาว ส่วนมืออีกข้างของนาวาก็จัดการดึงกางเกงนอนของเธอลงพลับกับใช้ขายาวช่วยเขี่ยมันจนหลุดออกจากขาเรียวของเธอก่อนจะตามด้วยกางเกงของตัวเอง พรึ่บ! ขาเรียวของลูกพลับถูกยกขึ้นเกี่ยวกับเอวสอบของนาวาด้วยฝีมือของเขาเมื่อส่วนล่างพลับการใช้งานทุกอย่าง “อื้อ!” เสียงครางดังขึ้นจากลูกพลับทันทีเมื่อถูกท่อนเอ็นใหญ่ถูไปมาที่ร่องรักของเธอ ทำให้สติของเธอกลับมาอีกครั้ง มือเรียวยกขึ้นจิกกล้ามแขนของชายหนุ่มแน่นทันทีด้วยความตื่นกลัวจากสิ่งที่กำลังจะคืบคลานเข้าไปยังร่างกายของเธอในไม่ช้านี้ “ซี๊ด อย่าเกร็ง” นาวาผละออกจากปากเล็กก่อนจะเอ่ยบอกเธอขึ้น เพราะยิ่งเธอเกร็งมันก็ยิ่งทำให้เขาเข้าไปได้ยากมากเท่านั้น และแน่นอนว่าคนที่จะเจ็บกว่าเขาก็คือเธอ “ฮะ...เฮีย ยะ...อย่าพึ่ง...” สวบบบ! “โอ้ย!” ยังไม่ทันที่ลูกพลับจะเอ่ยขอจบประโยค คนรู้ทันอย่างนาวาก็กระแทกท่อนเอ็นเข้าใสร่องรักคับแคบของเธอทันที “อ่า!” เขารู้สึกพอใจกับการตอดรัดนี้ของเธอเหลือเกิน มันทำให้เขาแทบคลั่งตายเลยก็ว่าได้ “จะ...เจ็บ” “บอกแล้วว่าอย่าเกร็ง” “ปละ...ปล่อยก่อนได้ไหมคะ” “หึ! เคยบอกแล้วใช่ไหม ว่าถ้าถอนตัวตอนนี้ทั้งเธอและฉันจะทรมานตายกันทั้งคู่” พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ “อ๊ะ ๆ ๆ ฮะ...เฮียวา อ๊า” คำขานเรียกของเธอช่างทำให้เขาตื่นเต้นและกระชุ่มกระชวยได้จริง ๆ เสียงเล็กที่เอ่ยเรียกเฮียวาแบบนี้ของเธอมันทำให้เขาอยากกระแทกใส่ร่างเล็กของเธออย่างไม่ต้องยับยั้งอะไร ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อ๊ะ ๆ ๆ อ๊า! จะ...เจ็บ” ความเจ็บปวดวิ่งเข้าสู่กลางกายอีกครั้งเมื่อนาวาเพิ่มแรงขึ้นโดยไม่บอกไม่กล่าวเธอสักคำ แต่จะให้เขาบอกเธอยังไงในเมื่อเขาเองก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาอยากจะใจดีใช้งานร่องแคบนี้ให้คุ้นเคยกับขนาดของเขาก่อนแล้วค่อยรุนแรง แต่สุดท้ายเธอก็ทำให้เขายับยั้งตัวเองไม่ได้เลยสักนิด “ฮะ...เฮียวา อ๊า นะ...หนู ยืนไม่ไหว” แม้ว่ามือเล็กจะกอดจับเขาไว้เป็นหลัก และมือฝ่ามือหนารวบเอวบางของเธออยู่ไม่ให้ล้มลงไป แต่ขาเรียวกลับไร้เรี่ยวแรงจะยืนได้อย่างมั่นคง มันเหมือนกับจะล้มลงมาให้ได้ พรึ่บ! นาวาไม่ได้ใจร้ายกับผู้หญิงขนาดนั้น แน่นอนว่าพอเธอเอ่ยออกมาแบบนั้นเขาก็ใช้ฝ่ามือใหญ่ประคองบั้นท้ายของเธอทั้งสองข้างขึ้นอุ้มกระเตงทันที ขาเรียวของเธอรีบตวัดรอบเอวสอบ แขนเล็กยกขึ้นกอดรอดลำคอของเขาไว้แน่นเพราะกลัวตกโดยที่เขาไม่ต้องเอ่ยบอกเธอสักคำ ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อ๊ะ อ๊า จะ...จุก” นาวาเดินพาร่างบางไปยังห้องนอนของเขาเพื่อไปต่อในนั้น แต่เขาก็ใช้ทุกเวลาให้มีค่าโดยการเดินไปกระแทกไปสร้างความจุกให้กับหญิงสาวไม่น้อย “ซี๊ด!” ถึงเธอจะจุกหรือจะรู้สึกยังไง แต่สำหรับเขามันเสียวมากจริง ๆ ตุบ! ร่างบางถูกวางลงบนขอบเตียงกว้างทันทีเมื่อเข้ามาถึงในห้องนอนโดยที่ทั้งสองยังเป็นหนึ่งเดียวกัน “ถึงเวลาสนุกแล้วหนูน้อยของเฮีย” นาวาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนที่ฝ่ามือของเขาจะจับขาเรียวของเธอยกขึ้นแยกออกจากกันโดยมีเขายืนอยู่ที่พื้นกลางหว่างขาของเธอ ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อ๊ะ ๆ ๆ อ๊า บะ...เบาหน่อย อื้อ!!” องศาที่ได้ที่พร้อมกับความเก็บกดที่เขากักเก็บไว้ก่อนหน้านี้ถูกระเบิดออกมาจนหมดแล้ว นั่นทำให้ร่างสูงอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่ของตัวเองเข้าไปโดยลืมนึกไปว่าร่างบางที่นอนอยู่พึ่งถูกใช้งานเป็นครั้งที่สอง “โอ้ว เสียวจังวะ!” ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อ๊ะๆ ๆ ฮะ...เฮียวา นะ...หนูจุก อื้อ” “เดี๋ยวก็เสียว” นาวาเอ่ยขึ้นก่อนจะปล่อยขาเรียวและก้มลงไปดูดเลียยอดอกสีสวยที่เด้งล่อตาล่อใจเขาอย่างทนไม่ไหว จ๊วบ จ๊วบ แผล็บ “อ๊า อื้อ” ความเสียววิ่งเข้าแทรกความจุกทันทีเมื่อถูกปรนเปรอร่างกายและแรงกระแทกที่ผ่อนลงเล็กน้อยจากก่อนหน้านี้ จ๊วบบ! แผล็บ แผล็บ!! “ฮะ...เฮียวา นะ...หนู ไม่ไหวแล้ว อื้อ” เมื่อถูกกระตุ้นมาก ๆ เข้า ร่างกายที่ไม่คุ้นชินกับเรื่องแบบนี้เลยไวต่อสัมผัสเป็นพิเศษทำให้เธอเข้าใกล้ฝั่งเต็มทน “เร็วจังนะหนูน้อย” นาวาผละออกมาก่อนจะเอ่ยแซวออกไป แต่เขาก็จะส่งเธอกับตัวเองไปถึงฝั่งในไม่ช้านี้ทันที ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อ๊ะๆ ๆ อ๊า!” “ซี๊ดดด” ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก ปั่ก “อ๊ะ ๆ ๆ ฮะ...เฮีย มะ...ไม่ไหวแล้ว อื้อ อ๊า!” “อ่า” ร่องรักที่ตอดรัดเขาถี่ ๆ ทำให้เขาปลดปล่อยน้ำรักขาวขุ่นเข้าใส่ร่องของเธอติด ๆ ทุกหยาดหยด “อึก!” เสียงหอบหายใจไม่ทันของร่างบางดังขึ้น แต่เขาคงใจดีให้เธอพักนานกว่านี้ไม่ได้เพราะว่าเขากำลังหิวอย่างมาก “เรามาเริ่มรอบสองกันเลยดีกว่า”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม