บทที่ 5
หล่อนตะโกนและทำให้ชายหนุ่มต้องชะงัก ใบหน้าของหญิงสาวบิดเบี้ยวด้วยความเสียใจและน้อยใจตัวเอง
“พี่แจ็ครู้ตัวดีว่าไม่มีวันทำใจให้รักผู้หญิงเฉิ่มเชยอย่างกี้ได้อย่างจริงจังหรอก รู้ไว้ด้วยว่ากี้เจ็บปวดทุกครั้งที่พี่บังคับกันแบบนี้ เรื่องของเรามันไม่มีวันเป็นไปได้ ที่พี่ทำไปเพราะอยากเอาชนะ...ต่อแต่นี้ไปก็ขอให้เราต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างเดินอย่ามาข้องแวะหรือรู้จักกันอีก!”
“กี้!...กี้!”
จอมทัพตะโกนเรียกทั้งที่อยากดึงร่างนั้นมากอดไว้แต่ก็จำต้องปล่อยให้หล่อนวิ่งกลับจนลับตา
“โธ่เว้ย! อะไรกันนักหนาวะ ไม่เข้าใจเลย...ผู้หญิงเป็นแบบนี้ทุกคนรึเปล่าวะนี่”
ชายหนุ่มสบถออกมาเสียงดังและส่ายหน้าไปมา เขาอาจจะเคยคบผู้หญิงมาหลายคนแต่ลัคณาไม่เหมือนใครที่เขาเคยคบแม้แต่คนเดียว หล่อนดื้อรั้นและเข้าใจยากจนดูราวกับว่ามีกำแพงความคิดกั้นกลางระหว่างเขาและหล่อน แต่ก็เป็นเรื่องน่าแปลกเพราะถึงแม้ลัคณาจะทำเหม
