บทที่ 8
ลัคณาหยิบกระดาษเช็ดปากซับลงบนฝ่ามือของชายหนุ่มเบา ๆ โดยลืมไปว่าขณะนั้นหล่อนนั่งเบียดตัวเข้าหาจอมทัพใกล้ชิดโดยไม่ตั้งใจ
ในเวลานั้นใบหน้าคมคร้ามก็อยู่ใกล้หน้าสวยหยดของรุ่นน้องสาว และวันนี้เขาก็พึ่งสังเกตเห็นว่าลัคณาไม่สวมแว่นตาอย่างทุกวัน แต่หล่อนยังรวบผมหางม้าเป็นปกติ
“พี่ไม่เป็นไรมากหรอกน่า แผลแค่นี้ไกลหัวใจ”
“แผลน่ะไกลหัวใจ แต่บางทีคนเราก็ตายง่าย ๆ เพราะแผลติดเชื้อ จะปล่อยไว้อย่างนี้ไม่ได้นะคะ...พี่แจ็คมีอุปกรณ์ทำแผลหรือเปล่าคะ”
“อยู่ในตู้ยาข้างนอก ทั้งสำลี ผ้าก๊อต แอลกอฮอล์”
“กี้จะดูให้ค่ะ...กดแผลด้วยกระดาษเช็ดปากก่อนนะคะ”
ว่าแล้วหญิงสาวก็กระวีกระวาดวิ่งกลับเข้าไปในบ้านเพื่อหาอุปกรณ์ทำแผล จอมทัพเหลียวมองตามแล้วหันกลับมามองฝ่ามือตัวเองขณะกดกระดาษเช็ดปากไว้แต่เลือดก็ยังซึมออกมาไม่หยุด ร่างสูงลุกขึ้นและเดินกลับเข้าไปในห้อง นั่งลงบนพื้นพรมเอนหลังพิงเตียงนอนก่อนที่ร่
