บทที่ 11
ลัคณาช้อนตามองเขา สบนัยน์ตาเข้มที่มีบางอย่างวูบไหวในนั้นพลอยทำให้หล่อนหวามหวั่นตามไปด้วย
“กี้ปฏิเสธพี่...ให้ตายไปซี...ไม่เคยมีใครปฏิเสธมาก่อน ไม่เคยมีใครวิ่งหนีและไม่ยอมรับว่าอยากได้พี่เป็นแฟน แต่กี้ทำตรงข้ามกับคนพวกนั้นทุกอย่าง กี้ทำเหมือนไม่อยากเข้าใกล้ ทำเหมือนพี่เป็นส่วนเกินของชีวิตและทำให้พี่รู้สึกเหมือนโดนตบหน้า พี่รับไม่ได้”
“พี่แจ็คเลยอยากเอาชนะกี้อย่างนั้นซีนะคะ”
“ใช่”
จอมทัพใจหายเมื่อเขากล่าวออกไปแล้วหญิงสาวน้ำตาร่วงเผาะ ทว่าเขากลับยิ้มขณะโอบประคองแก้มเนียนด้วยมือทั้งสอง
“อย่าโกรธพี่เลยนะ เพราะพี่กำลังจะบอกว่าตอนแรกพี่คิดอย่างนั้น พี่คิดอยากเอาชนะผู้หญิงที่วิ่งหนีพี่ทุกวิถีทาง ใช่...พี่ชนะกี้ แต่ชนะแค่ร่างกาย ทุกครั้งที่กี้ยอมพี่ก็ดีใจแต่หลังจากนั้นกี้ก็กลับเป็นเหมือนเดิมคือไม่ยอมรับและวิ่งหนีพี่อย่างทุกครั้ง มันเป็นความทุกข์ทรมานใจของพี่อย่างที่สุด กระทั่งเก
