แสงแดดยามเช้าลอดผ่านผ้าม่านสีขาวสาดกระทบลงบนเตียงกว้าง ที่เวลานี้มีสองร่างเปลือยเปล่ากำลังหลับใหล หลังบทรักอันยาวนานสิ้นสุดลงเมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา
ท่อนแขนแข็งแรงพาดผ่านเอวคอดของคนที่นอนตะแคงหันหลังให้ ริมฝีปากหนาระบายยิ้มจาง ๆ ปลายจมูกโด่งกดลงบนกลุ่มผมนุ่ม สูดเอากลิ่นหอมอ่อน ๆ ประจำตัวของระรินเข้าเต็มปอด อบอุ่นใจที่วันนี้มีเธออยู่ในอ้อมกอดเมื่อตื่นขึ้นมา
แผ่นอกแกร่งเลื่อนลงบดเบียด ทาบทับกับแผ่นหลังขาวเปลือยเปล่า ก่อนจะประทับริมฝีปากร้อนกับลาดไหล่ที่โผล่พ้นผ้าห่มผืนหนา พรมจูบไปตามแผ่นหลังเนียนและท้ายทอยขาว
“อื้อ...คราม พอแล้ว” ระรินหดคอหนีลมหายใจร้อน ๆ ของคนตัวสูงด้านหลังที่กำลังรบกวนการนอนของเธอจนต้องปรือตาขึ้น เอี้ยวดวงหน้าหวานหันกลับไปมองสบกับดวงตาคู่คมด้วยสายตาออดอ้อนอย่างลืมตัว ก่อนจะโดนริมฝีปากร้อนประกบจูบอย่างรวดเร็วแล้วผละออก
คนโดนปล้นจูบแต่เช้าส่งเสียงครางในลำคออย่างเข
